Bielawińce

Bielawińce
Білявинці
	; Cerkiew pw. Ducha Świętego
Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Rejon	czortkowski
Powierzchnia	2,068 km²
Populacja (2001); • liczba ludności; • gęstość	; 624; 301,74 os./km²
Nr kierunkowy	+380 3544
Kod pocztowy	48413
	Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Bielawińce
	Położenie na mapie Ukrainy Bielawińce
	Położenie na mapie Polski w 1939 Bielawińce
	49°09′01″N 25°22′02″E/49,150278 25,367222
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bielawińce (ukr. Білявинці, Bilawynci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim^[1]. W 2001 roku liczyła 624 mieszkańców. Przez wieś przebiega droga terytorialna T2006.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Juliusz Leopold Franciszek Korytowski w 1865 zaślubił Wandę z Młockich, właścicielkę dóbr ziemskich Bielawińce, Kurdwanówka, Petlikowce Nowe, Petlikowce Stare, córkę Franciszka i Sabiny z Dziokowskich herbu Trąby z odmianą^[2].

Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 roku do lata 1919 roku Bielawińce znajdowały się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.

W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Petlikowce Stare w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim. W 1939 r. wieś liczyła prawie 929 mieszkańców, w tym ok. 20% Polaków.

W latach 1944 - 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zabili w wiosce łącznie 9 Polaków^[3].

We wsi znajduje się cerkiew pw. Ducha Świętego.

Sołomija Kruszelnyćka herbu Sas – ukraińska wokalistka (sopran) i pedagog urodziła się we wsi.
na cmentarzu we wsi pochowana jest Konstancja 1 voto Bielska, 2 voto Rogalińska (zm. 1786/87^[4] lub 17 sierpnia 1787 we Lwowie^[5]), nagrobek przypisuje się Hartmanowi Witwerowi^[4].

↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich. Lwów : nakładem księgarni H. Altenberga, 1909, s. 456.
↑ HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 145, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
↑ ^a ^b Anna Sylwia Czyż, Bartłomiej Gutowski: Cmentarze Podola – źródło do badań nad sztuką i historią. repcyfr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]., s. 169.
↑ Konstancja Kosiorek-Bekierska h. Jastrzębiec (ID: 1.580.16)

Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska. T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione. Wrocław, Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, ISBN 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0.
Bielawińce. W: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. T. I : Aa – Dereneczna, 1880, s. 209.