Bitwa pod Mizushimą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Mizushimą
Wojna Gempei
Czas

17 listopada 1183

Miejsce

Mizushima, Morze Wewnętrzne

Terytorium

Japonia

Wynik

zwycięstwo rodu Taira

Strony konfliktu
ród Minamoto ród Taira
Dowódcy
Yada Yoshiyasu Tomomori Taira, Noritsune Taira
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
34°35′N 133°46′E/34,583333 133,766667

Bitwa pod Mizushimą (jap. 水島の戦い Mizushima no tatakai) – morsko-lądowa bitwa wojny Gempei stoczona 17 listopada 1183 roku. W bitwie tej zwyciężyła armia rodu Taira dowodzona przez Tomomoriego i Noritsune Tairów.

Po przegranej bitwie na przełęczy Kurikara, na skutek ofensywy wojsk Minamotów, Tairowie zostali wyparci ze stolicy Heian-kyō i ulokowali swój sztab w Yashimie (na wyspie Sikoku)[1]. Chcąc ją zlikwidować Yoshinaka Minamoto polecił jednemu ze swoich generałów, Yoshiyasu Yadzie, przystąpić do ataku. Yada wyruszył z zamiarem przeprawienia się przez Morze Wewnętrzne niedaleko Mizushimy w prowincji Bitchū. Przeciwko nim wyruszyła flota Tairów dowodzona przez Tomomoriego i Noritsune Tairów[2].

Do obozujących nad brzegiem Minamotów Tairowie wysłali posła z wyzwaniem do bitwy; oddziały Yady rozpoczęły więc pospieszny załadunek na statki. W jego trakcie zostali zaskoczeni przez wrogą flotę, której okręty zostały powiązane[1], a między nimi ułożono pomosty tworząc dość stabilną konstrukcję. Bitwę rozpoczęło ostrzeliwanie z łuków, po czym samuraje obu stron zwarli się w walce wręcz na okrętach; wielu żołnierzy potonęło, wpadając do morza w ciężkich zbrojach. Górę wzięli w końcu bardziej doświadczeni Tairowie, którzy mieli też na swoich okrętach konnicę. Gdy flota zbliżyła się do brzegu, kawalerzyści wyładowali wierzchowce, wskoczyli na siodła i przypuścili szarżę w bród na brzeg, rozbijając przeciwnika całkowicie[2].

Na wieść o porażce Yoshinaka Minamoto zebrał wojska i ruszył do prowincji Bizen, by rozprawić się z tamtejszymi poplecznikami Tairów, co doprowadziło do bitwy o Fukuryūji[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Witold Nowakowski: Kurikara 1183. Warszawa: Bellona, 2004, s. 47-50, seria: Bitwy Kampanie Wojny.
  2. a b Stephen Turnbull: The samurai sourcebook. London: Cassell, 2000, s. 202-205. ISBN 1-85409-523-4. (ang.).