Przejdź do zawartości

Bolesław Kulawik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Kulawik
Kanonik
Data urodzenia

1905

Data śmierci

1972

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi

Bolesław Kulawik (ur. 1905, zm. 1972) – polski duchowny rzymskokatolicki, kanonik.

Syn Adama. Został księdzem rzymskokatolickim, uzyskał stopień doktora. Od 1942 do 1968 był proboszczem parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Sarnakach[1][2][3]. Był jednym księży redagujących czasopismo „Głos Kapłana”, ukazujące się za zgodą władz PRL od 1950[4]. Podczas Ogólnokrajowego Zjazdu Kół Księży w lutym 1952 w Warszawie zasiadł w Prezydium Głównej Komisji Księży[5]. Był autorem książki do nabożeństwa pt. Wianek Maryjny, wydanej w 1969[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rys historyczny. parafiasarnaki.pl. [dostęp 2018-03-10].
  2. Parafia gdzieś na Podlasiu. e-civitas.pl. [dostęp 2018-03-10].
  3. Beata Malczuk: Rokokowe organy trafią do nowej świątyni. slowopodlasia.pl, 2016-11-14. [dostęp 2018-03-10].
  4. Głos Kapłana. encyklo.pl. [dostęp 2018-03-10].
  5. Antoni Dudek, Ryszard Gryz: Komuniści i Kościół w Polsce 1945-1989. onet.pl, 2003-03-28. [dostęp 2018-03-10].
  6. Wianek Maryjny : książka do nabożeństwa / zebr. i ułożył B. Kulawik.. katalog.nukat.edu.pl. [dostęp 2018-03-10].
  7. M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1288.
  8. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1138.
  9. M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1439.