Przejdź do zawartości

Bolesław Dedo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bolesław Dedo (zm. 7 czerwca 1998[1]) – polski przedsiębiorca, prezes spółdzielni „Przyszłość” w Radomiu. W okresie Polski Ludowej skazany na karę śmierci w tzw. „aferze skórzanej[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie wspólnie ze znajomymi założył spółdzielnię pracy „Przyszłość”, która na wsiach skupowała skóry, obrabiała je i odsprzedała państwowym fabrykom[1]. W 1960 został oskarżony w trybie doraźnym[3] o nadużycia gospodarcze, przynoszące gospodarce kraju straty rzędu 16 milionów ówczesnych złotych i skazany na karę śmierci[2]. Spędził w celi śmierci 88 dni[3]. W tym czasie ani minister sprawiedliwości, ani I prezes Sądu Najwyższego nie skorzystali z prawa wniesienia rewizji nadzwyczajnej. Wyłącznie dzięki osobistej interwencji ówczesnego prokuratora generalnego prof. Andrzeja Burdy uzyskał zamianę kary śmierci na karę dożywotniego więzienia. Prokurator generalny uczynił to z własnej inicjatywy i bez wymaganej w systemie nomenklatury komunistycznej konsultacji, za co został zwolniony ze stanowiska[2].

Dopiero po śmierci Bolesława Dedy Sąd Najwyższy uchylił ciążący na nim wyrok[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Karol Adamaszek: Sąd nad aferą skórzaną. Gazeta Wyborcza, 2011-02-18. [dostęp 2011-02-18].
  2. a b c Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej Nr. 1-2 (48-49), styczeń-luty 2005
  3. a b c Karol Adamaszek: SN uchylił wyrok w "aferze skórzanej" z lat PRL. money.pl, 2009-11-19. [dostęp 2011-02-18].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]