Borniella parva
| Borniella parva | |
| Grall et Jäger, 2022 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj |
Borniella |
| Gatunek |
Borniella parva |
Borniella parva – gatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Heteropodinae, jedyny z monotypowego rodzaju Borniella.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek i rodzaj opisane zostały po raz pierwszy w 2022 roku przez Elenę Grall i Petera Jägera[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako miejsce typowe wskazano pierwszy obóz Mulu Expedition na terenie malezyjskiego stanu Sarawak. Nazwa rodzajowa pochodzi od wyspy Borneo, zaś epitet gatunkowy oznacza po łacinie „mała”[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pająk osiągający od 3,2 do 4,1 mm długości ciała. Ubarwienie prosomy w alkoholu jest żółtawobiałe z półokrągłym znakiem i brązowymi paskami na karapaksie. Szczękoczułki są żółtobrązowe. U samca mają trzy zęby na krawędzi przedniej, pięć na tylnej oraz łatkę 13 lub 14 ząbków i szczecinkę eskortującą. U samicy mają trzy zęby na krawędzi przedniej, sześć na tylnej oraz łatkę 13 lub 14 ząbków i szczecinkę eskortującą. Serrula samca ma 24, a samicy 26 ząbków. Odnóża są żółtawobiałe. Nadstopia mają błony trójpłatkowe z wąskim haczykiem środkowym nieznacznie krótszym niż wyrostki boczne. Opistosoma (odwłok) u samca jest z wierzchu żółtawobiała z brązowymi kropkami po bokach i z tyłu, a od spodu biała z brązowym tyłem. U samicy jest ona z szarobiała z brązowym tyłem, z wierzchu z brązowym nakrapianiem[1].
Nogogłaszczki samca charakteryzują się pojedynczą, długą apofizą retrolateralną osadzoną na goleni proksymalnie i dochodzącą odsiebnie do tylno-bocznej nabrzmiałości cymbium, wychodzącym z tegulum na dziewiątej godzinie i biegnącym niemal półkoliście embolusem, brakiem apofizy embolicznej oraz obecnością trzech apofiz tegularnych, z których dystalna jest największa i zaopatrzona w mały ząbek na stronie brzusznej, środkowa jest trójkątna w widoku proksymalnym, a proksymalna jest najmniejsza i ma kształt trójkąta ostrego. Genitalia samicy mają szersze niż dłuższe, owalne, pozbawione pasm przednich i sensillów szczeliniastych pole epigynalne. Epigyne przedzielone jest przegródką płatową i ma otwory kopulacyjne o krawędziach ustawionych pod kątem prostym, wyraźnie oddzielone od płytkich kieszonek epigynalnych. Te z kolei tylko w przedniej części mają formę płytkich kieszonek, w tylnej będąc wykształconymi w postaci krawędzi. Szersza niż dłuższa wulwa ma przednią, zaopatrzoną w wyrostki gruczołowe część węższą od zaopatrzonej w spermateki części tylnej. Wyrastające tylno-bocznie przewody zapładniające są krótkie i cienkie[1].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Pająk orientalny, endemiczny dla Borneo, znany z terenów brunejskiego dystryktu Temburong i malezyjskiego stanu Sarawak[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Elena Grall, Peter Jäger. Four new genera of Heteropodinae Thorell, 1873 from Malaysia, Brunei and Papua New Guinea (Araneae: Sparassidae). „Zootaxa”. 5169 (1), s. 1-25, 2022. DOI: 10.11646/zootaxa.5169.1.1.
- ↑ Norman I. Platnick: Gen. Borniella Grall & Jäger, 2022. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-09-10].