Borys Drobko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borys Drobko
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1942
Bóbrka

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy, nauczyciel

Stanowisko

wicewojewoda słupski (1983–1986)

Partia

PZPR

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Borys Drobko (ur. 23 stycznia 1942 w Bóbrce[1]) – polski działacz partyjny i państwowy, nauczyciel, w latach 1983–1986 wicewojewoda słupski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Michała i Marii. Ukończył studia pedagogiczne na Uniwersytecie Gdańskim. Pracę zawodową rozpoczął jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Starym Krakowie[2]. W 1960 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił funkcję wiceszefa i szefa (ok. 1971/2) zarządu wojewódzkiego Związku Młodzieży Socjalistycznej w Koszalinie[3]. Od 1974 zatrudniony w Komitetecie Wojewódzkim PZPR w Koszalinie, a od 1975 – w Słupsku, gdzie kierował Wydziałem Pracy Ideowo-Wychowawczej (do 1978) i Wydziałem Organizacyjnym (1978–1980). W latach 1980–1981 pozostawał sekretarzem ds. organizacyjnych, potem do 1983 był kierownikiem Wydziału Polityczno-Organizacyjnego KW PZPR w Słupsku. Od 1983 do 1986 pełnił funkcję wicewojewody słupskiego. W 1986 przeszedł na fotel sekretarza KW PZPR w Słupsku[1]. W latach 80. kierował też zarządem wojewódzkim Ochotniczej Straży Pożarnej[4].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-07-02].
  2. a b „Co dzień Polak narodowi służy”. „Głos Pomorza”. 221 (10650)/1986, s. 4, 22 września 1986. ISSN 0137-9526. 
  3. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1973, s. 155.
  4. Medal „Spotkanie Pokoleń Pożarników” Słupsk 1985. myvimu.com. [dostęp 2020-07-02].