Bras (żeglarstwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brasy poprowadzone od noków rei w kierunku rufy.

Brasy – element olinowania ruchomego na żaglowcu służący do ustawiania ożaglowania rejowego w płaszczyźnie najkorzystniejszej względem wiatru, poprzez odpowiednie obrócenie rei w płaszczyźnie poziomej. Brasy występują również przy spinakerbomie.

Każda reja ma na swoich końcach (nokach) po jednym brasie. Brasy najniższych żagli prowadzone są zazwyczaj do pokładu w kierunku rufy. Brasy wyższych rei biegną od ich noków do sąsiednich masztów (poziomo lub o jedno piętro żagli niżej), a stamtąd na pokład do kołkownicy. Na starych żaglowcach prowadzenie brasów mogło być znacznie bardziej skomplikowane - np. ze sztagów do noków rei i z powrotem do sztagów, ale w innych miejscach, a stamtąd w dół. Jedynie brasy najniższych rei mogą mieć swoje końce w kołkownicach na burtach. Brasy najczęściej przeprowadza się przez system bloków zmniejszających potrzebną do ich obsługi siłę.

Liny o podobnym działaniu do brasów, ale biegnące od wolnych rogów żagli to szoty. W kierunku dziobu od rogów szotowych biegną halsy służące do odpowiedniego naciągania lików bocznych żagla.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jacek Czajewski: Manewrowanie dużymi żaglowcami. Warszawa: Alma-press, 1997, s. 23-27. ISBN 83-7020-235-7.
  • Jerzy W. Dziewulski: Wiadomości o jachtach żaglowych. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 381. ISBN 978-83-7020-358-0.