Przejdź do zawartości

Brigitte Helm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brigitte Helm
ilustracja
Imię i nazwisko

Brigitte Eva Gisela Schittenhelm

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1908
Berlin

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1996
Ascona

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1927–1935

Brigitte Helm (ur. 17 marca 1908 w Berlinie jako Brigitte Eva Gisela Schittenhelm, zm. 11 czerwca 1996 w Asconie[1]) – niemiecka aktorka filmowa; początek jej kariery przypadł na czasy kina niemego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Debiutowała jako nastolatka w filmie Fritza Langa Metropolis; w castingu wzięła udział z inicjatywy matki, sama Brigitte planowała zostać astronomką. Reżyser powierzył jej główną rolę żeńską: Marii oraz jej robotycznego sobowtóra (Maschinenmenscha[2]). Rola, która miała się okazać najważniejszą w jej karierze, była bardzo wyczerpująca (to właśnie Helm nosiła metalowy kostium w scenach z człowiekiem-maszyną) i uczyniła ją gwiazdą niemieckiego kina[1][3].

Zdjęcie. Wyeksponowana na postumencie w kącie pomieszczenia metalowa figura w kształcie człowieka. Sylwetka kobieca, odznaczające się piersi i biodra. Nos i cała głowa wydłużone do góry, na twarzy widoczne są też usta i oczy. Cała postać pokryta wystającymi elementami, z których jeden otacza głowę.
Kopia człowieka-maszyny z filmu Metropolis

Podpisała kontrakt z UFA GmbH; w 1929 roku podała wytwórnię do sądu, niezadowolona z ról niebezpiecznych kobiet, w których ją obsadzano – bez powodzenia[1]. Nosiła już wówczas nazwisko Helm[4].

W 1930 zagrała w dźwiękowym filmie muzycznym Neapol, śpiewające miasto u boku Jana Kiepury[5][6].

Brigitte Helm w filmie Metropolis rok 1927

Ostatnim filmem, w jakim się pojawiła, był Ein idealer Gatte (1935). Powtórnie wyszła za mąż (jej pierwsze małżeństwo było nieudane) – za przedsiębiorcę Hugona Kunheima. Od tej pory funkcjonowała jako osoba prywatna, nie występowała w mediach i kategorycznie odmawiała udzielania wywiadów, zwłaszcza na temat swojej zakończonej kariery filmowej (pod koniec życia zgodziła się porozmawiać z dziennikarzem o modzie i projektancie Wernerze Mahrenholzu). Z czasem przeprowadziła się do Ascony w Szwajcarii, gdzie żyła przez ponad 30 lat – aż do śmierci w 1996 roku[1][3][4].
Powody, dla których Brigitte Helm zdecydowała się na taki krok, nie są jasne. Wskazuje się pragnienie życia jako gospodyni domowa, jej niepochlebne opinie o niemieckiej kinematografii pod rządami nazistów, komplikacje w życiu osobistym (rozpad małżeństwa, spowodowanie wypadku samochodowego), wcześnie osiągnięty sukces i niezadowolenie z kolejnych ról oraz fakt, że o wyborze drogi życiowej de facto zdecydowała za nią matka; najprawdopodobniej wykonywanie zawodu aktorki nie przynosiło jej satysfakcji[1][3][4].

Brigitte Helm zagrała w ponad 35 filmach (w tym 10 niemych), ze swoim drugim mężem doczekała się trzech synów i jednej córki[3][4]. W 1968 przyznano jej – oraz sześciorgu innym artystom – honorową Niemiecką Nagrodę Filmową za „wieloletnią i wybitną działalność w kinie niemieckim”[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Obituary: Brigitte Helm. The Independent, 2011-10-23. [dostęp 2021-02-26].
  2. Metropolis. Friedrich-Wilhelm-Murnau-Stiftung. [dostęp 2021-03-02].
  3. a b c d Brigitte Helm, 88, Cool Star Of Fritz Lang’s 'Metropolis'. The New York Times, 1996-06-14. [dostęp 2021-02-26].
  4. a b c d Die gefährliche Blondine. Süddeutsche Zeitung, 2010-05-17. [dostęp 2021-03-02].
  5. Die singende Stadt. Friedrich-Wilhelm-Murnau-Stiftung. [dostęp 2021-03-02].
  6. Alina Bala: Jan Kiepura. Wielka sława to żart. 2015-09-07. [dostęp 2021-03-02].
  7. Historie. Deutscher-Filmpreis.de. [dostęp 2021-02-28].