Buhen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rekonstrukcja fortecy - widok od strony południowej

Buhen – starożytne miasto w Nubii, w pobliżu II katarakty na Nilu, na terytorium dzisiejszego pn. Sudanu. Najstarsze zabytki pochodzą z okresu IV dynastii (XXVII-XXVI w. p.n.e.)[1]. Na początku XII dynastii powstała tam potężna twierdza obronna, strzegąca południowych granic Egiptu. Twierdzę o wymiarach 147 x 90 m otaczał mur z cegieł o wysokości 10-11 m i szerokości do 5 m (obecnie najpotężniejsza z zachowanych fortyfikacji starożytności). Wzdłuż muru wznosiły się baszty. Wewnątrz znajdowały się koszary, magazyny wojskowe oraz dzielnica mieszkalna. Po rozbudowie w czasach XVIII dynastii w twierdzy znalazły się także świątynie Hatszepsut i Totmesa III.

W czasach nowożytnych (1962) twierdzę rozebrano i wywieziono do Chartumu, aby uchronić ją przed zalaniem wodami Jeziora Nasera, powstającego w wyniku budowy Wysokiej Tamy Assuańskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. najstarsze zabytki Wielka Encyklopedia PWN, t. 5. Warszawa: 2001, s. 7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Sztuki Starożytnej. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1974, s. 99.