Bukranion
Bukranion – (z gr. bous – byk, kranion – czaszka) motyw dekoracyjny z reguły w formie płaskorzeźby, w postaci głowy byka, często połączonych girlandami i wstęgami zawieszonymi na rogach zwierzęcia[1][2][3].
Głowa byka symbolizowała zwierzę ofiarne, z tego powodu bukraniony pojawiały się w architekturze sakralnej oraz obiektach upamiętniających i funeralnych[1][2][3].
Pierwotnie występował w architekturze starożytnego Rzymu, jako element ciągły fryzów lub pojedynczo, w metopach. Motyw spotykany także w ornamentach stylów czerpiących wzory z antyku: renesansu, manieryzmu, klasycyzmu, także historyzmu[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 96. ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ a b Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 54. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ a b Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 51.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 31. ISBN 83-85001-89-1.
