Przejdź do zawartości

Burhinus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Burhinus
Illiger, 1811[1]
Ilustracja
Kulon plamisty (B. capensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

siewkowce

Parworząd

Chionida

Nadrodzina

Chionoidea

Rodzina

kulony

Rodzaj

Burhinus

Typ nomenklatoryczny

Charadrius magnirostris Latham, 1801 (= Charadrius grallarius Latham, 1801)

Synonimy
Gatunki

6 gatunków – zobacz opis w tekście

Burhinusrodzaj ptaków z rodziny kulonów (Burhinidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji, Australii oraz na Nowej Gwinei[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 32–59 cm, masa ciała 290–860 g[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1811 roku niemiecki zoolog Johann Karl Wilhelm Illiger w publikacji własnego autorstwa poświęconej wstępnej klasyfikacji systematycznej ssaków i ptaków[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) kulon australijski (B. grallarius).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Burhinus: gr. βου- bou- ‘wielki’, od βους bous ‘wół’; ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos’[8].
  • Oedicnemus: gr. οιδος oidos, οιδευς oideus ‘obrzęk’, od οιδεω oideō ‘nabrzmiewać, pęcznieć’; κνημη knēmē ‘noga’[9]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Charadrius oedicnemus Linnaeus, 1758.
  • Oedinecmus: na podstawie Charadrius oedicnemus Linnaeus, 1758[10].
  • Fedoa: zlatynizowana forma od dawnego angielskiego słowa fedoa oznaczającego rycyka[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Charadrius oedicnemus Linnaeus, 1758.
  • Planorhamphus: gr. πλανος planos ‘zmienny’; ῥαμφος rhamphos ‘dziób’[12].
  • Burhinops: rodzaj Burhinus Illiger, 1811; gr. ωψ ōps, ωπος ōpos ‘wygląd, oblicze’[13]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Oedicnemus capensis M.H.C. Lichtenstein, 1823.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:

  1. Nomen nudum.
  2. Nowa nazwa dla Burhinus Illiger, 1811.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium, additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanic. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 250. (łac.).
  2. C.J. Temminck: Manuel d’ornithologie, ou, Tableau systématique des oiseaux qui se trouvent en Europe. Amsterdam & Paris: J.C. Sepp & G. Dufour, 1815, s. 321. (fr.).
  3. C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 71. (fr.).
  4. W.E. Leach: Systematic catalogue of the specimens of the indigenous Mammalia and birds in the British Museum. London: Richard & Arthur Taylor, 1816, s. 28. (ang.).
  5. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. Tab. A. (łac.).
  6. A. Roberts. Review of the nomenclature of South African birds. „Annals of the Transvaal Museum”. 8, s. 203, 1922. (ang.). 
  7. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Thick-knees (Burhinidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020, Burhinus, DOI10.2173/bow.burhin2.01 [dostęp 2023-10-10] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. The Key to Scientific Names, Burhinus [dostęp 2023-10-10].
  9. The Key to Scientific Names, Oedicnemus [dostęp 2023-10-10].
  10. The Key to Scientific Names, Oedinecmus [dostęp 2023-10-10].
  11. The Key to Scientific Names, Fedoa [dostęp 2023-10-10].
  12. The Key to Scientific Names, Planorhamphus [dostęp 2023-10-10].
  13. The Key to Scientific Names, Burhinops [dostęp 2023-10-10].
  14. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Burhinidae Mathews, 1912 – kulony – Thick-knees (wersja: 2024-09-30). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-11-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).