Błyszczak półobrożny
| Lamprotornis hildebrandti[1] | |||
| (Cabanis, 1878) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
błyszczak półobrożny | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
Błyszczak półobrożny[5], błyszczak pyszny[3] (Lamprotornis hildebrandti) – gatunek małego ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), zamieszkujący Afrykę Wschodnią. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie zaliczano go do rodzaju Notauges. Został nazwany na cześć niemieckiego kolekcjonera Johanna Hildebrandta, który jako pierwszy sprowadził do Europy okazy tego gatunku. Nie wyróżnia się podgatunków[2][6].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Błyszczak półobrożny występuje w Kenii i Tanzanii, gdzie zamieszkuje otwarte przestrzenie na wysokościach od 500 do 2200 metrów. Zamieszkuje otwarte tereny lesiste oraz zarośla.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Błyszczak półobrożny ma 18 centymetrów długości i waży od 50 do 69 gramów. Jest pokryty opalizującym, kolorowym upierzeniem. Tak jak u jego krewniaków opalizacja jest spowodowana interferencją światła na mikroskopijnej strukturze piór, a nie barwnikiem. Głowa, jak i większość górnej części ciała jest barwy niebieskiej, szyja oraz górna część piersi jest purpurowa, ogon jest niebiesko-zielony. Dolna część piersi oraz brzuch są pomarańczowo-rude. Ma jaskrawą, pomarańczową tęczówkę i czarne nogi. Obie płcie wyglądają identycznie, natomiast młode całkowicie różnią się barwą od dorosłych – brak im jaskrawego upierzenia, górne partie ciała są szare, a dolne brązowe.
Rozmnażanie i odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Głównym rodzajem pożywienia są owady takie jak żuki, koniki polne czy latające termity, ale żywi się również owocami, o czym świadczą nasiona znajdowane w żołądkach tych ptaków. Żeruje na ziemi, w parach bądź w małych stadach. Czasami przyłącza się do żerujących ptaków innych gatunków z rodzaju Lamprotornis.
Okres gniazdowania rozciąga się od marca do maja i od października do grudnia. Zwykle buduje gniazda z włókien roślinnych w opuszczonych gniazdach dzięciołów wydrążonych w drzewach. Czasami gniazduje w płotach, w słupach oświetleniowych i telegraficznych. Konkuruje o miejsca na gniazda z błyszczakiem stalowym. Składa zwykle od trzech do czterech jaj. Karmieniem piskląt zajmują się oboje rodzice.
Status[edytuj | edytuj kod]
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody błyszczak półobrożny zaliczany jest do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski) nieprzerwanie od 1988 roku. Globalna wielkość populacji nie została oszacowana, ale gatunek ten jest opisywany jako nieczęsty (uncommon). Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[4]. Jego siedliska nie są zagrożone zniszczeniem, dużą część zasięgu jego występowania zajmują tereny chronione. BirdLife International wymienia 23 ostoje ptaków IBA, w których występuje ten gatunek, w tym kilka parków narodowych, m.in. Park Narodowy Aruszy, Amboseli, Meru, Serengeti czy Tarangire[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lamprotornis hildebrandti, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Hildebrandt's Starling (Lamprotornis hildebrandti). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)]. (ang.).
- ↑ a b P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 431, 1999.
- ↑ a b BirdLife International, Lamprotornis hildebrandti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-04-10] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Sturninae Rafinesque, 1815 - szpaki (wersja: 2020-11-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-21].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nuthatches, Wallcreeper, treecreepers, mockingbirds, starlings, oxpeckers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-21]. (ang.).
- ↑ Species factsheet: Lamprotornis hildebrandti. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-02-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).