CC-Link

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

CC-Link – technologia sieci przemysłowej charakteryzującą się dużą prędkością i możliwościami, która umożliwia połączenie wielu urządzeń.

Historia[edytuj | edytuj kod]

CC-Link to sieć o otwartej architekturze stworzona przez Mitsubishi Electric, producenta automatyki i produktów z grupy kontrolerów ruchu. w 1999 roku CC-Link stał się ogólnodostępną technologią (Podobnie jak Profibus lub Devicenet). Otwartość protokołu CC-Link została potwierdzona przez TÜV. Obecnie rozwój i promocja sieci koordynowane są przez CC-Link Partner Association (CLPA) z biurami na całym świecie. Stowarzyszenie zrzesza obecnie ponad 800 partnerów. Owi partnerzy oferują szeroki wachlarz, ponad 800 certyfikowanych produktów, w tym PC, PLC, roboty, serwonapędy, falowniki, moduły wejść/wyjść, regulatory temperatury, zawory i wiele innych. Do chwili obecnej wykonano ponad 4 miliony instalacji CC-Link i liczba ta stale się powiększa.

Specyfikacja techniczna[edytuj | edytuj kod]

Parametry CC-Link [Tabela parametrów CC-Link wersji 1.10 i 2.00]:

  • Maksymalna liczba stacji zajmowanych przez jedno urządzenie: 4 stacje
  • Maksymalna liczba stacji w sieci: 64 (patrz przypis dla wersji 1.10 lub 2.0)
  • Maksymalna liczba cyfrowych wejść/wyjść w sieci: do 8192 (w wersji 2.00)
  • Prędkość komunikacji: 10 M, 5 M, 2,5 M, 625 k, 156 kbps
  • System komunikacyjny: System Broadcast Polling
  • System synchronizacji: Synchronizacja ramki
  • System kodowania: NRZI
  • Format ścieżki transmisji: Bus format (EIA RS485 conformance)
  • Format transmisji: Dostosowany do HDLC
  • System kontroli błędów: CRC (X16+X12+X5+1)

Cechy szczególne[edytuj | edytuj kod]

  • Protokół zaprojektowany z myślą o przesyłaniu dużych ilości danych
  • Możliwość stworzenia systemu redundantnego
  • Możliwość wymiany wadliwych urządzeń bez zatrzymywania działania sieci
  • Odporność na zakłócenia

Odmiany[edytuj | edytuj kod]

  • CC-Link: Podstawowa wersja protokołu
  • CC-Link LT: Wersja „lekka”. Stworzona do sterowania tylko wejść/wyjść cyfrowych. Aplikacyjny odpowiednik AS-i
  • CC-Link Safety: Protokół do zastosowań bezpieczeństwa. Zgodny z wytycznymi podanymi w normach IEC 61508, SIL 3, i ISO 13849-1
  • CC-Link IE Controller Network: Oparty na założeniach przemysłowej sieci Ethernet standard wykorzystujący transmisję światłowodową
  • CC-Link IE Field Network

Medium[edytuj | edytuj kod]

CC-Link w wersji podstawowej oraz Safety do przesyłu sygnałów wykorzystuje trzyżyłową skrętkę ekranowaną.

Oznaczenia poszczególnych żył (kolor według specyfikacji):

  • DA – Data A (niebieski)
  • DB – Data B (biały)
  • DG – Data ground (żółty)

Rezystancja żył nie powinna przekraczać 37,8 Ω/m w temperaturze 20 °C, zaś impedancja właściwa powinna wynosić 110 ± 15 Ω przy częstotliwości 1 MHz.

Żyły DA i DB powinny być na obu końcach magistrali zwarte opornikami końcowymi o rezystancji 110Ω(±5%) i o mocy znamionowej 0,5W.

Istnieje także możliwość przesyłania danych przewodami światłowodowymi oraz bezprzewodowo z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]