Nikla indyjska
(Przekierowano z Cajanus cajan)
|
||
 |
||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | Euphyllophyta | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | dwuliścienne właściwe | |
| Rząd | bobowce | |
| Rodzina | bobowate | |
| Rodzaj | Cajanus | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Cajanus cajan (L.) Millsp[2]. Publ. Field Columb. Mus., Bot. Ser. 2(1): 53. 1900 |
||
Nikla indyjska (Cajanus cajan) – gatunek rośliny jednorocznej lub dwuletniej z rodziny bobowatych. Pierwotne obszary jego występowania to wschodnia część Indii[3], gdzie był uprawiany już co najmniej 3000 lat temu. Obecnie uprawiany w wielu krajach o klimacie tropikalnym, zwłaszcza na Półwyspie Indyjskim, w Afryce i Ameryce Środkowej. Najważniejsze lokalne nazwy: hindi tur dal, arhar dal; ang. pigeon pea, Congo pea; hiszp. gandul.
Spis treści
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Łodyga
- Wzniesiona lub podnosząca się.
- Liście
- Pierzaste trójdzielne, z listkami wąskoeliptycznymi.
- Kwiaty
- Żółte kwiatostany do 8 cm długości.
- Owoc
- Zwisający strąk o długości ok. 10 mm. Zawiera kilka spłaszczonych nasion o średnicy 5-6 mm, w kolorach od kremowobiałego poprzez żółtawy do brązowego.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Roślina uprawna: zaliczana do grupy roślin strączkowych. Uprawiana na smaczne i pożywne nasiona, które do spożycia nadają się po ugotowaniu, w Indiach jako jedna z odmian dalu.
- Jest też rośliną pastewną.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae (ang.). 2001–. [dostęp 2012-03-23].
- ↑ Cajanus cajan (ang.). W: The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-03-04].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2012-03-03].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003. ISBN 0-88192-585-3. (ang.)
