Carson Branstine

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carson Branstine
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

9 września 2000
Irvine

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Simon Larose

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

468 (29 lipca 2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

203 (18 września 2017)

Carson Branstine (ur. 9 września 2000 w Irvine) – amerykańsko-kanadyjska tenisistka, mistrzyni juniorskiego Australian Open 2017 i French Open 2017 w grze podwójnej dziewcząt.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Branstine rozpoczęła treningi tenisowe w wieku 7 lat. Ojciec Carson – Bruce – pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, natomiast matka – Carol Freeman – pochodzi z Kanady. Carson ma dwie starsze siostry: Cassidy oraz Constance. Kuzynem Carson jest Freddie Freeman, amerykański baseballista na pozycji pierwszobazowego w Atlanta Braves. Do 2017 roku reprezentowała barwy Stanów Zjednoczonych, od marca 2017 roku reprezentuje barwy Kanady.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach juniorskich zadebiutowała podczas turnieju w Atlancie w listopadzie 2014 roku, zwyciężając w grze podwójnej dziewcząt w parze z Taylor Johnson. Dwa tygodnie później zwyciężyła w grze pojedynczej oraz grze podwójnej podczas turnieju w Boca Raton. We wrześniu 2015 roku z sukcesem przebrnęła przez eliminacje do turnieju głównego US Open 2015, w którym zadebiutowała w drabince głównej w grze pojedynczej dziewcząt, przegrywając w pierwszej rundzie. Rok później w trakcie US Open 2016 dotarła do ćwierćfinału gry pojedynczej dziewcząt. W grudniu 2016 roku dotarła do półfinału gry pojedynczej w trakcie prestiżowego turnieju juniorskiego Orange Bowl. W styczniu 2017 roku zadebiutowała w juniorskim turnieju Australian Open 2017, który zwyciężyła wraz z Biancą Andreescu w grze podwójnej dziewcząt, w finale pokonując parę Igę Świątek i Maję Chwalińską. Branstine w parze z Biancą Andreescu wygrała French Open 2017 w grze podwójnej dziewcząt, w finale zwyciężając Olesię Pierwuszyną i Anastasiję Potapową. W drodze po swój trzeci tytuł wielkoszlemowy w grze podwójnej w trakcie Wimbledonu przegrała w półfinale tej imprezy, występując w parze z Martą Kostiuk.

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w singlu[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2015 2016 2017
Australia Australian Open 3R
Francja French Open 1R
Wielka Brytania Wimbledon QF
Stany Zjednoczone US Open 1R QF 2R

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w deblu[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2015 2016 2017
Australia Australian Open W
Francja French Open W
Wielka Brytania Wimbledon SF
Stany Zjednoczone US Open 2R 1R 2R

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w marcu 2015 roku w turnieju ITF w amerykańskim Gainesville, przegrywając w pierwszej rundzie z Karolíną Stuchlą. W lutym 2016 roku Branstine wzięła udział w turnieju ITF w Rancho Santa Fe, przegrywając w pierwszej rundzie z Asią Muhammad. Podczas turnieju rozgrywanego w Toronto o puli nagród 50 tysięcy dolarów dotarła do półfinału gry podwójnej w parze z Jeleną Bowiną.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 1 (0-1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 17 września 2017 Québec Dywanowa (hala) Kanada Bianca Andreescu Węgry Tímea Babos
Czechy Andrea Hlaváčková
3:6, 1:6


Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25/35 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 28/11/2021 Egipt Kair ITF 15 000 ziemna Indonezja Priska Nugroho 7:6(6), 6:1
2. 12/11/2023 Tunezja Monastyr ITF 15 000 twarda Wielka Brytania Ranah Stoiber 7:5, 4:6, 6:3
3. 19/11/2023 Tunezja Monastyr ITF 15 000 twarda Niemcy Emily Welker 6:2, 6:3
4. 28/01/2024 Tunezja Monastyr ITF 35 000 twarda Andora Victoria Kasintseva 6:2, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2017 Australia Australian Open Twarda Kanada Bianca Andreescu Polska Maja Chwalińska
Polska Iga Świątek
6:1, 7:6(4)
Zwyciężczyni 2017 Francja French Open Ceglana Kanada Bianca Andreescu Rosja Olesia Pierwuszyna
Rosja Anastasija Potapowa
6:1, 6:3

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]