Dujker duży
| Cephalophus jentinki[1] | |
| Thomas, 1892 | |
_Cephalophus_jentinki.png)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
dujker duży |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Dujker duży[3] (Cephalophus jentinki) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, jeden z największych dujkerów. Gatunek słabo poznany z powodu skrytego trybu życia oraz zajmowania trudno dostępnych siedlisk.
Występowanie i biotop[edytuj | edytuj kod]
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje obszary Liberii, Sierra Leone i Wybrzeże Kości Słoniowej. Jego siedliskiem są gęsto zarośnięte tereny o ograniczonym dla człowieka dostępie.
Charakterystyka ogólna[edytuj | edytuj kod]
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | ok. 135 cm |
| Długość ogona | ok. 15 cm |
| Wysokość w kłębie | 75–100 cm |
| Masa ciała | ok. 70 kg |
| Dojrzałość płciowa | brak danych |
| Ciąża | brak danych |
| Liczba młodych w miocie |
1 |
| Długość życia | do 21 lat |
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Ciało masywne, o charakterystycznym, kontrastowym ubarwieniu, co ułatwia identyfikację gatunku. Niemal czarny przód ciała (głowa, kark i barki) jest oddzielony jasnym pasem od ciemnoszarego tyłu. Czarne rogi występują u obu płci i – proporcjonalnie do wymiarów ciała – są większe niż u pozostałych dujkerów.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Dujkery duże prowadzą prawdopodobnie nocny tryb życia. Są gatunkiem roślinożernym. Były obserwowane na morskich plażach, gdy zlizywały sól z piasku. Żyją kilkanaście lat. Najstarszy notowany w niewoli osobnik żył 21 lat.
Młode po urodzeniu mają kolor ciemnobrązowy, właściwego dla dorosłych ubarwienia nabierają po osiągnięciu okołu roku życia.
Podgatunki[edytuj | edytuj kod]
Nie wyróżniono podgatunków dujkera dużego.
Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik I)[4].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EN (zagrożony wyginięciem)[2].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Huffman Brent: Cephalophus jentinki Jentink's duiker. www.ultimateungulate.com. [dostęp 2007-12-12]. (ang.).
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cephalophus jentinki. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2009]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cephalophus jentinki, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Cephalophus jentinki, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Appendices I, II and III of CITES. cites.org, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-26]. (ang.).