Cerkiew Wszechmiłującego Zbawiciela w Moskwie (Wieszniaki)
 7710966017[1] z dnia 30 sierpnia 1960
| |||||||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||
 Elewacja cerkwi | |||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||||
| Wezwanie |
Wszechmiłującego Zbawiciela (Wyniesienia Świętych Drzew Krzyża Pańskiego) | ||||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
1/14 sierpnia | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy  | |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||||||
| 55°44′05″N 37°48′30″E/55,734722 37,808333 | |||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||
Cerkiew Wszechmiłującego Zbawiciela – prawosławna cerkiew w Moskwie, we wschodnim okręgu administracyjnym, w rejonie Wieszniaki, w dekanacie Narodzenia Pańskiego eparchii moskiewskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Pierwotnie była to prywatna świątynia na terenie majątku Kuskowo należącego do Szeremietiewów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kuskowo było rodzinną posiadłością Szeremietiewów. Pierwsza wzmianka o istniejącej w tym miejscu cerkwi pochodzi z XVII w. i dotyczy budowli drewnianej. Obecnie istniejąca świątynia została zbudowana w latach 1737–1739. Jej wzniesienie było pierwszym etapem budowy kompleksu pałacowego[2]. W 1792 przy obiekcie zbudowano dzwonnicę zwieńczoną złoconą iglicą[2]. We wnętrzu cerkwi znajdował się rzeźbiony ikonostas ze złoconymi carskimi wrotami i trzymetrowe panikadiło (ozdobny żyrandol cerkiewny) z figurami serafinów. Według miejscowej tradycji pokrowce na kielichy pozostające na wyposażeniu cerkwi, obszyte złotą nicią i perłami, były dziełem carycy Elżbiety Pietrowny[2].
Pałac Szeremietiewów w 1919 został zaadaptowany na muzeum krajoznawcze[2]. Cerkiew pozostawała czynna do lat 30. XX wieku, gdy również ją przekazano muzeum. W 1978 budynek został odremontowany[3]. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt w 1991, wtedy też miało miejsce jego powtórne poświęcenie[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Obiekt wzniesiono w stylu barokowym w wariancie typowym dla epoki panowania carycy Anny Iwanowny; cerkiew – nigdy nieprzebudowywana od momentu oddania do użytku liturgicznego – jest jedną z nielicznych budowli w Moskwie reprezentujących ten styl[2].
Cerkiew wzniesiona jest na planie czworoboku i zwieńczona jedną kopułą. Wejście do obiektu prowadzi przez ozdobny portyk, boczne ściany zdobione są rzędami pilastrów. W bębnie kopuły znajdują się nisze z rzeźbami. We wnętrzu cerkwi przetrwało oryginalne wyposażenie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Strona rejestru. [dostęp 2013-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-11)].
- ↑ a b c d e f Домовая церковь Спаса Всемилостивого при усадьбе Кусково [online], Православие.RU [dostęp 2016-03-25].
- ↑ a b Всемилостивого Спаса храм. [online], russian-church.ru [dostęp 2016-03-25].