Iglica (architektura)
Iglica – zwieńczenie wieży lub hełmu w formie wysmukłego ostrosłupa lub stożka. Czasem iglicą nazywany jest również dach wieżowy o dużej wysokości[1].
W okresie gotyku wykonywano iglice ceglane lub kamienne, często ażurowe, dla baroku charakterystyczne były iglice miedziane wieńczące hełmy. Iglice były również często stosowane w architekturze rosyjskiej[2][3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojciech Skowroński: Ilustrowany leksykon architektoniczno-budowlany. Warszawa: Arkady, 2008, s. 114. ISBN 978-83-213-4515-4.
- ↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 133.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 156. ISBN 83-01-12365-6.