Cerkiew św. Dymitra z Tesaloniki w Petersburgu (Kołomiagi)
 7810766000[1]
| |||||||||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
26 października/8 listopada | ||||||||||||||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||||||
| Relikwie |
św. Dymitra Sołuńskiego, św. Tichona, św. Serafina z Sarowa, św. Pitirima Tambowskiego | ||||||||||||||||||||||||
| Cudowne ikony |
Chełmska Ikona Matki Bożej (kopia) | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Petersburga  | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||||||||
 60°00′55,1″N 30°17′50,4″E/60,015306 30,297333
| |||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||
Cerkiew św. Dymitra z Tesaloniki – prawosławna cerkiew w Petersburgu, w rejonie Kołomiagi.
Budynek został wzniesiony w 1906 według projektu A. Wsiesławina, drogą rozbudowy istniejącej wcześniej kaplicy. Koszt budowy został pokryty przez miejscowych parafian oraz hrabiego A. Orłowa-Dienisowa-Nikitina, który również przekazał grunt pod jego wzniesienie. Oprócz funkcji religijnych, cerkiew miała pełnić funkcje pomnika przypominającego o zwołaniu Dumy Państwowej i uwłaszczeniu chłopów. Prace budowlane, rozpoczęte w czerwcu 1906, zakończono w grudniu tego samego roku, jednak uroczyste poświęcenie cerkwi miało miejsce dopiero 9 czerwca 1907.
Cerkiew św. Dymitra pozostawała czynna przez niemal cały okres swojego istnienia; tylko przez kilka miesięcy po rewolucji październikowej funkcjonował w niej klub. W czasie blokady Leningradu była to jedna z nielicznych świątyń prawosławnych w mieście, w których odbywały się nabożeństwa. Po 1990 obiekt był remontowany.
Cerkiew wzniesiona jest z drewna, jest jednonawowa, z dzwonnicą zwieńczoną iglicą ponad przedsionkiem. Nad nawą wznosi się ośmioboczny bęben, na którym ponad rzędem kokoszników umieszczono trzy cebulaste kopułki.
W świątyni znajdują się cząsteczki relikwii św. Serafina z Sarowa, św. Pitirima Tambowskiego, św. patriarchy Tichona oraz patrona cerkwi.