Chalcostigma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chalcostigma[1]
Reichenbach, 1854[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – brodaczek tęczowy (C. herrani)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

paziaki

Plemię

Lesbiini

Rodzaj

Chalcostigma

Typ nomenklatoryczny

Ornismya heteropogon Boissonneau, 1840

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Chalcostigmarodzaj ptaków z podrodziny paziaków (Lesbiinae) w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 10–15 cm; masa ciała 3,3–9 g[8].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Mychrorynchus: gr. μικρος mikros „mały”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[9]. Gatunek typowy: Ornismya heteropogon Boissonneau, 1840
  • Chalcostigma: gr. χαλκος khalkos „brąz, miedź”; στιγμα stigma, στιγματος stigmatos „znak”, od στιζω stizō „tatuować”[10].
  • Lampropogon: gr. λαμπρος lampros „promienny”; πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”[11]. Gatunek typowy: Ornismya heteropogon Boissonneau, 1840.
  • Eupogonus: gr. ευ eu „piękny”; πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”[12]. Gatunek typowy: Trochilus herrani DeLattre & Bourcier, 1846.
  • Chloropogon: gr. χλωρος khlōros „zielony”; πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”[13]. Gatunek typowy: Trochilus (——?) ruficeps Gould, 1846.
  • Selatopogon: gr. σελας selas, σελατος selatos „płomień, światło”; πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”[14]. Gatunek typowy: Trochilus (——?) ruficeps Gould, 1846.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[15]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chalcostigma, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. H.G.L. Reichenbach. Aufzählung der Colibris Oder Trochilideen in ihrer wahren natürlichen Verwandtschaft, nebst Schlüssel ihrer Synonymik. „Journal für Ornithologie”. 1, s. 5, 12, 1854. (niem.). 
  3. R.-P. Lesson. Complément l’histoire naturelle des oiseaux-mouches. „L’Écho du Monde Savant et l’Hermès”. 8 (32), s. 756, 1843. (fr.). 
  4. Ch.L. Bonaparte. Conspectus trochilorum. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e série. 6, s. 253, 1854. (łac.). 
  5. É. Mulsant & E. Verreaux. Essai d’une Classification Caractères des Trochilidés. „Mémoires de la Société Impériale des Sciences Naturelles de Cherbourg”. Deuxième Série. 12, s. 217, 1866. (fr.). 
  6. E. Simon: Notice sur les Travaux Scientifiques. Paris: 1918, s. 39. (fr.).
  7. E. Simon. Notes critiques sur les Trorhilidés. „Revue Française d’Ornithologie”. 6, s. 53, 1919. 
  8. a b K.L. Schuchmann: Family Trochilidae (Hummingbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 655–656. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  9. The Key to Scientific Names, Mychrorynchus [dostęp 2019-11-15].
  10. The Key to Scientific Names, Chalcostigma [dostęp 2019-11-15].
  11. The Key to Scientific Names, Lampropogon [dostęp 2019-11-15].
  12. The Key to Scientific Names, Eupogonus [dostęp 2019-11-15].
  13. The Key to Scientific Names, Chloropogon [dostęp 2019-11-15].
  14. The Key to Scientific Names, Selatopogon [dostęp 2019-11-15].
  15. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Lesbiini Reichenbach, 1853 (wersja: 2019-11-08). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).