Charytatywność
ponieważ artykuł pisany jest z perspektywy religijnej, jedyne źródło dostępne online jest związane z religią.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
_-_Charity_(1878).jpg)
Charytatywność – cecha działań mających na celu niesienie pomocy jej potrzebującym, w sposób bezinteresowny, dobroczynny, filantropijny[1][2].
W ścisłym ujęciu jest to nurt chrześcijańskiej filantropii religijnej. Nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa caritas, oznaczającego miłosierdzie lub miłość chrześcijańską wobec ubogich. W potocznym użyciu „charytatywność” i „filantropia” bywają traktowane zamiennie[3], jednak oba terminy różnią się istotnym aspektem. Źródłem charytatywności jest nakaz religijny, zaś filantropia czerpie inspirację ze świeckiej idei humanitaryzmu[4].
W religii muzułmańskiej tożsamym nakazem jest zakat, oznaczający jałmużnę dla ubogich, realizowaną głównie w obrębie dżamaat, czyli gminy. W judaizmie jednym z podstawowych założeń jest cdaka lub gmilut chasadim, czyli dobroczynność, będąca podstawowym nakazem biblijnym i wypełnianiem przykazania boskiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ B. Dunaj: Słownik współczesnego języka polskiego. Wilga, 1996.
- ↑ M. Bańko: Inny słownik języka polskiego t. I. PWN, 2000.
- ↑ Władysław Kopaliński: charytatywny. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2010-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
- ↑ Potrzeba czynienia dobra. niedziela.pl. [dostęp 2017-11-28].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ewa Leś: Zarys historii dobroczynności i filantropii w Polsce. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2001. ISBN 83-7337-029-3. OCLC 830307467.