Przejdź do zawartości

Chaussée d’Antin – La Fayette

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chaussée d’Antin – La Fayette
Ilustracja
Perony stacji linii 7
Państwo

 Francja

Miejscowość

Paryż

Data otwarcia

5 listopada 1910 (linia 7), 3 czerwca 1923 (linia 9)

Poprzednia stacja

Le Peletier

Następna stacja

Opéra

Poprzednia stacja

Havre – Caumartin

Następna stacja

Richelieu – Drouot

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Chaussée d’Antin – La Fayette”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Chaussée d’Antin – La Fayette”
Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Chaussée d’Antin – La Fayette”
Ziemia48°52′22,44″N 2°19′59,29″E/48,872900 2,333136

Chaussée d’Antin – La Fayette – stacja linii 7 i 9 metra w Paryżu, położona w 9. dzielnicy.

Stacja

[edytuj | edytuj kod]

Stacja została otwarta w 1910 roku. Posiada dwie jednonawowe hale peronowe, każda z dwoma peronami bocznymi.

Nad torami linii 7 znajduje się fresk Hiltona McConnico o powierzchni 470 m², wykonany z okazji dwustulecia rewolucji francuskiej w 1989 roku. Przedstawia on markiza La Fayette wskazującego palcem Nowy Świat pod postacią dziecka spoglądającego na żołnierzy i La Fayette'a. Wolność, symbolizowana przez młodą kobietę, trzyma płomień i patrzy na traktat o współpracy między La Fayettem a Jerzym Waszyngtonem. Dalej La Fayette patrzy w stronę Wolności.

Przesiadki

[edytuj | edytuj kod]

Stacja umożliwia przesiadki na autobusy dzienne RATP.

Otoczenie

[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu stacji znajduje się dom handlowy Galeries Lafayette.

Wydarzenia

[edytuj | edytuj kod]

24 kwietnia 2012 w wejście na stację wpadł samochód. Żaden z przechodniów nie został potrącony. Kierowca pojazdu pomylił schody prowadzące na stację z wjazdem do podziemnego garażu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paris: une voiture tombe dans le métro. Wiadomości w skrócie na lefigaro.fr, 24 kwietnia 2012.