Cheick Kongo
|
|||
 Cheick Kongo w 2008 |
|||
| Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1975 Paryż |
||
| Obywatelstwo |  Francja |
||
| Wzrost | 193 cm | ||
| Masa ciała | 107 kg | ||
| Styl walki | boks tajski, kick-boxing | ||
| Kategoria wagowa | ciężka | ||
| Klub | Kongo Smashin' Club | ||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||
| Liczba walk | 40 | ||
| Zwycięstwa | 28 | ||
| Przez nokauty | 13 | ||
| Przez poddania | 4 | ||
| Przez decyzje | 11 | ||
| Porażki | 10 | ||
| Remisy | 2 | ||
| Nieodbyte | 0 | ||
|
|||
Cheick Kongo, właśc. Cheick Guillaume Ouedraogo (ur. 17 maja 1975 w Paryżu) – francuski zawodnik mieszanych sztuk walki oraz kick-boxer. W latach 2006 - 2013 związany z UFC, od 2013 związany z organizacją Bellator.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Rodzice Konga wyemigrowali do Francji z Afryki, matka z Burkina Faso, a ojciec z Demokratycznej Republiki Konga. Kongo urodził się w Paryżu i od najmłodszych lat interesował się sportami walki. Swoje pierwsze treningi rozpoczął mając 5 lat, najpierw w kendo, a po krótkim czasie i karate. Gdy podrósł, zapisał się na treningi z boksu tajskiego oraz kick-boxingu. W wieku 19 lat zaczął trenować indonezyjskie sztuki walki, tzw. Pencak Silat Setia Hati Terate. Kongo jest kuzynem reprezentanta Francji w rugby union, Fulgence Ouedraogo.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
W swojej karierze kick-boxera oraz zawodnika muay-thai zdobywał m.in. interkontynentalne mistrzostwo muai-thai w 2003 roku, mistrzostwo świata muai-thai w 2004 roku oraz międzynarodowe mistrzostwo organizacji King of the Rings w 2005 roku. W czasie swojej kariery pokonał m.in. polskiego kick-boxera i thai-boxera Marcina Różalskiego oraz zanotował porażkę z vice-mistrzem K-1 GP Glaube Feitosą.
Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]
W 2001 roku zadebiutował w MMA, pokonując André Tete przez poddanie na gali RINGS Holland. W latach 2001-2005 walczył głównie na holenderskich galach RINGS oraz It's Showtime, wygrywając m.in. Dave'em Dalglieshem oraz przegrywając z zawodnikiem PRIDE FC Gilbertem Yvelem.
.jpg)
W 2006 roku związał się z amerykańską organizacją MMA – Ultimate Fighting Championship. W swoim debiucie na gali UFC 61 pokonał przez TKO Gilberta Aldana. 8 września 2007 pokonał na punkty byłego zawodnika PRIDE oraz DREAM Mirko Filipovicia. Następny pojedynek 1 marca 2008 przegrał z innym byłym zawodnikiem PRIDE Heathem Herringiem. Po serii trzech zwycięstw z rzędu na przełomie 2008/09 zmierzył się z Cainem Velasquezem lecz uległ mu na punkty.
W latach 2009-2012 wygrywał m.in. nad Paulem Buentello (UFC Live) czy Mattem Mitrione (UFC 137) oraz przegrywał z Frankiem Mirem (UFC 107) czy Markiem Huntem (UFC 144). Po przegranej z Royem Nelsonem 27 kwietnia 2013 został wolnym agentem wypełniając swój kontrakt.
Pod koniec sierpnia 2013 podpisał kontrakt z Bellator MMA[1]. Od 2013 do 2016 uzyskał bilans 6-2 (wygrane nad Peterem Grahamem czy Aleksandrem Wołkowem). 4 kwietnia 2014 przegrał walkę o pas mistrzowski wagi ciężkiej z obrońcą tytułu Witalijem Minakowem.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Mieszane sztuki walki:
- 2004: mistrz RINGS Holland w wadze ciężkiej
- 2005: mistrz świata Kings Of The Ring w wadze superciężkiej (-103 kg)[2]
- 2011: World MMA Awards – Powrót Roku (w walce z Patrickiem Barrym)
- 2013: Bellator Season 9 Heavyweight Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
- 2003: interkontynentalny mistrz w muay thai
- 2004: mistrz Świata w muay thai
- 2004: mistrz Świata King of the Ring w wadze superciężkiej (105 kg), formuła muay thai
- 2005: King of Colloseum – 1. miejsce w turnieju
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cheick Kongo podpisał kontrakt z Bellatorem, www.extreme.banzaj.pl [dostęp 2017-11-15].
- ↑ Kid Peligro: KINGS OF THE RING ? MISSION IMPOSSIBLE – Results from Croatia! (ang.). http://adcombat.com,+11.06.2005.
- ↑ Profil na UFC.com (ang.). ufc.com.
- ↑ Denis Martins: Cheick Kongo Interview (ang.). http://onthemat.com,+12.07.2007.
