Chlorówka drobna
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
chlorówka drobna |
| Nazwa systematyczna | |
| Chlorociboria aeruginascens (Nyl.) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra Mycologia 49(6): 858 (1958) | |
Chlorówka drobna, zieleniak drobny (Chlorociboria aeruginascens (Nyl.) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra) – gatunek grzybów[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Chlorociboria, Chlorociboriaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1868 r. William Nylander nadając mu nazwę Peziza aeruginascens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1958 r. Kanouse, C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra, przenosząc go do rodzaju Chlorociboria[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Chlorociboria aeruginascens (Nyl.) Kanouse 1947
- Chlorosplenium aeruginascens (Nyl.) P. Karst. 1871
- Chlorosplenium brasiliense Berk. & Cooke 1877
- Peziza aeruginascens Nyl. 1868
Nazwa polska według M. A. Chmiel[3]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był również jako zieleniak drobny (Chlorosplenium aeruginascens), według Index Fungorum jest to tylko synonim.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Typu apotecjum z bardzo krótkim trzonem, początkowo miseczkowaty, w trakcie rozwoju coraz bardziej rozszerzający się i osiągający średnicę 2–5 mm. Obydwie powoerzchnie (górna i dolna) gładkie, niebieskozielone (grynszpanowe). Trzon o długości do 2 mm, centralny lub nieco ekscentryczny[4].
- Cechy mikroskopowe
Parafizy nitkowate, 70–80 × 1 µm z nieco ostrymi wierzchołkami, szkliste, o szerokości 1–1,5 µm, gładkie. Ich cylindryczne komórki końcowe często są skręcone lub wykrzywione. Zarodniki 6–8 × 1–2 µm, o kształcie od półwrzecionowatego do prawie cylindrycznego, gładkie, z dwoma niewielkimi gutulami; po jednej na każdym końcu[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Grzyb naziemny, saprotrof występujący na martwym drewnie[3]. Rozwija się na dobrze spróchniałych, pozbawionych kory kłodach i gałęziach, zarówno drzew liściastych, jak iglastych. W miejscu jego rozwoju drewno zmienia barwę na zieloną, ale owocniki zwykle pojawiają się latem i jesienią. Pojawiają się dość rzadko, częściej grzyb występuje tylko w postaci grzybni zabarwiającej drewno na zielono. Takie drewno dębów zabarwione przez Chlorociboria aeruginosa często nazywa się „zielonymi dębami”[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2016-04-03]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ a b c Michael Kuo, Chlorociboria aeruginosa [online], Mushroom Expert [dostęp 2023-03-06] (niem.).