Chlorociboriaceae
 Chlorówka drobna (Chlorociboria aeruginascens) na pniu drzewa | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Chlorociboriaceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Chlorociboriaceae Baral & P.R. Johnst. Index Fungorum 225: 1 (2015)[1] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Chlorociboria Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra 1958 | |
Chlorociboriaceae Baral & P.R. Johnst. – rodzina grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales)[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Apotecja o średnicy 0,5–10 mm, w kształcie krążka lub miseczki, niezżelatynowane. Hymenium blade do ciemnoniebiesko-zielonego, rzadko białe; z zewnątrz gładkie lub filcowate, mniej więcej niebiesko-zielone, wypukłe lub płaskie, zabarwiające podłoże na niebiesko-zielono. Ekscypulum o pionowo zorientowanej pryzmatycznej teksturze, grubościenne, pokryte ciemnozielonym wysiękiem. Rdzeniowa część ekscypulum o delikatnej teksturze, bez kryształków. Niebiesko-zielony wysięk w KOH odwracalnie zmienia kolor na ochrowy, nie rozpuszcza się. Włoski na zewnątrz obecne lub nieobecne, krótkie, septowane, proste do silnie skręconych, szkliste lub zielonkawe, gładkie lub z brodawkami. Wstawki elipsoidalne podłużne do wrzecionowatych, cylindryczne lub kłaczkowate, proste do lekko zakrzywionych, szkliste, z 0–3 przegodami, bez otoczki, zawartość lipidów od niskiej do średniej. Fialidy z długimi kołnierzami. Konidia w kształcie pręcika[3].
Rozwijają się na korze drzew, także roślin zielnych. Są wrażliwe na wysychanie. Występują na całym świecie, szczególnie na półkuli południowej, na obszarze o klimacie od umiarkowanego do subtropikalnego[3].
Holotyp: Chlorociboria Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra 1958. Genetycznie Chlorociboria zajmuje raczej izolowaną pozycję w Helotiales, wykazując pokrewieństwo z Cyttariales i Erysiphales. Dwa rodzaje; Aeruginoscyphus i Otwaya, które są niewątpliwie różne, przypominają Chlorociboria w barwieniu drewna na niebiesko-zielono, ale różnią się cienkościenną, pryzmatyczną teksturą[3].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Chlorociboriaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rodziny tej należą rodzaje:
- Brahmaculus P.R. Johnst. 2021
- Chlorociboria Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra 1958 – chlorówka
- Dothiorina Höhn. 1911[2].
Nazwy polskie według M.A. Chmiel[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-09] (ang.).
- ↑ a b CABI databases [online] [dostęp 2022-12-09] (ang.).
- ↑ a b c H.O. Baral Charakterystyka kilku rodzin należących do rzędu Helotiales. Index Fungorum no. 225 2 (2015).
- ↑ Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.