Clifford Etienne
| Pseudonim |
The Black Rhino (pl. Czarny Nosorożec) |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
193 cm |
| Masa ciała |
101 kg |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa | |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
35 |
| Zwycięstwa |
29 |
| Przez nokauty |
20 |
| Porażki |
4 |
| Remisy |
2 |
Clifford Etienne (ur. 9 marca 1970 w Lafayette) – amerykański bokser.
Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]
Clifford Etienne urodził się i wychowywał w Lafayette w stanie Luizjana jako samozwańczy "kujon". Uczęszczał do St. Martinville High School w St. Martin Parish w stanie Luizjana, gdzie był wyróżniającym się zawodnikiem gridiron football na pozycji linebackera, rekrutowanym przez takie drużyny uczelniane jak m.in.: LSU Tigers, Nebraska Cornhuskers, Texas A&M Aggies, Oklahoma Sooners[1].
Jednak w 1988 roku świetnie zapowiadająca się kariera sportowa została przerwana w wyniku wyroku 40 lat więzienia za napad z bronią w ręku w centrum handlowym.
Podczas pobytu w więzieniu ważył 131 kg, zajął się boksem i zdobył w tej dyscyplinie mistrzostwa w więzieniu stanowym. Został członkiem więziennej drużyny bokserskiej „Gunslingers” w stanie Luizjana (miał wynik 30 zwycięstw na 30 walk). Zapisał się także na zajęcia na Southern University w Baton Rouge w stanie Luizjana, gdzie otrzymywał za naukę wysokie noty. W 1998 roku po 10 latach dostał zwolnienie warunkowe.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Clifford Etienne po wyjściu z więzienia rozpoczął karierę w boksie zawodowym[2].
Etienne został uznany przez magazyn The Ring za „Najbardziej ekscytującego zawodnika do obejrzenia 2000 roku wagi ciężkiej”, w dużej mierze dzięki walce 11 listopada 2000 roku z Lawrencem Clayem Beyem w Mandalay Bay Resort and Casino w Las Vegas, która zakończyła się wygraną Etienne'a na punkty, choć był kontuzjowany w 2. i 7. rundzie (walka była powszechnie uznana za jedną z najlepszych walk wagi ciężkiej w 2000 roku). 6 maja 2000 roku wygrał na punkty z Lamonem Brewsterem w Mellon Arena w Pittsburgh.
Etienne podpisał z telewizją Showtime, po czym jego akcję zaczęły rosnąć, jednak po przegranej walce 23 marca 2001 roku w Texas Station Casino w Las Vegas po technicznym nokaucie w 8. rundzie z Fresem Oquendo szybko spadły.
Po odbudowaniu częściowo utraconej pozycji dzięki następnym zwycięstwom, został zakontraktowany na walkę z Mikem Tysonem, która miała miejsce 22 lutego 2003 roku w The Pyramid w Memphis, która zakończyła się porażką Etienne'a poprzez nokaut w 49. sekundzie.
Na następną walkę czekał prawie rok, kiedy 7 lutego 2004 roku w Riehle Brothers Pavilion w Lafayette w stanie Indiana stoczył walkę z Shawnem Robinsonem, z którym wygrał poprzez nokaut w 4. rundzie.
21 stycznia 2005 roku w Reliant Center w Houston przegrał przez techniczny nokaut z Calvinem Brockiem w 3. rundzie.
Ostatnia walka Etienne'a miała miejsce 14 maja 2005 roku w niemieckim Oberfrankenhalle w Bayreuth z Rosjaninem Nikołajem Wałujewem (Bestia ze Wschodu) o pas WBA Intercontinental, z którym przegrał przez nokaut w 3. rundzie.
Lista walk zawodowych[edytuj | edytuj kod]
| Statystyka stoczonych walk zawodowych | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięstw: 29 (KO – nokautów: 20, walk zakończonych na punkty: 9) Przegranych: 4 (KO – nokautów: 3, walk zakończonych na punkty: 3) Remisów: 2 | |||||||
| Wynik | Rekord | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 29–4–2 |  Nikołaj Wałujew |
KO | 3 (12) | 14.05.2005 |  Oberfrankenhalle, Bayreuth |
Walka o pas WBA Intercontinental. Etienne był dwukrotnie liczony w 3. rundzie. |
| Przegrana | 29–3–2 |  Calvin Brock |
TKO | 3 (10) | 21.01.2005 | Reliant Center, Houston |
Etienne był liczony w 2. rundzie oraz dwukrotnie w 3. rundzie. |
| Zwycięstwo | 29–2–2 | Kenny Craven |
TKO | 2 (10) | 27.11.2004 | Louisville Gardens, Louisville |
Etienne był liczony w 1. rundzie. Kenny Craven nie był w stanie kontynuować walki z powodu rozcięcia lewego oka. |
| Zwycięstwo | 28–2–2 | Talmadge Griffis |
UD | 10 | 09.06.2004 | City Center Pavilion, Reno |
|
| Zwycięstwo | 27–2–2 |  Onebo Maxime |
UD | 8 | 27.05.2004 | Alario Center, Westwego |
|
| Remis | 26–2–2 |  Gilbert Martinez |
PTS | 8 | 27.03.2004 | Caesars Tahoe, Stateline |
|
| Zwycięstwo | 26–2–1 | Mike Sheppard |
KO | 2 (8) | 21.02.2004 | Chapparells, Akron |
|
| Zwycięstwo | 25–2–1 | Shawn Robinson |
TKO | 4 (8) | 07.02.2004 | Riehle Brothers Pavilion, Lafayette |
|
| Przegrana | 24–2–1 | Mike Tyson |
KO | 1 (10) | 22.02.2003 | The Pyramid, Memphis |
|
| Remis | 24–1–1 |  Francois Botha |
PTS | 10 | 27.07.2002 | New Orleans Arena, Nowy Orlean |
Etienne był liczony w 5. i 6. rundzie. |
| Zwycięstwo | 24–1 | Terrence Lewis |
UD | 10 | 27.04.2002 | Mohegan Sun Casino, Uncasville |
|
| Zwycięstwo | 23–1 | Gabe Brown |
TKO | 7 (10) | 02.02.2002 | American Airlines Arena, Miami |
|
| Zwycięstwo | 22–1 | Dan Ward |
TKO | 2 (12) | 08.12.2001 | Grand Casino, Biloxi |
Walka o pas IBA Americas. |
| Zwycięstwo | 21–1 | Ken Murphy |
KO | 1 (10) | 31.08.2001 | Grand Casino, Gulfport |
|
| Zwycięstwo | 20–1 | Arthur Weathers |
KO | 1 (10) | 22.06.2001 | Grand Casino, Gulfport |
|
| Przegrana | 19–1 | Fres Oquendo |
TKO | 8 (10) | 23.03.2001 | Texas Station Casino, Las Vegas |
Fres Oquendo był liczony w 1., 2., 3., 7. i 8. rundzie. |
| Zwycięstwo | 19–0 | Lawrence Clay Bey |
UD | 10 | 11.11.2000 | Mandalay Bay Resort and Casino, Las Vegas |
Etienne był kontuzjowany pod koniec 2. i 7. rundy. |
| Zwycięstwo | 18–0 | Cliff Couser |
TKO | 3 (10) | 09.09.2000 | Mountaineer Casino Racetrack and Resort, Chester |
Walka o pas NABF. |
| Zwycięstwo | 17–0 | Joey Guy |
KO | 3 (12) | 30.06.2000 | Baton Rouge |
Walka o pas IBA Continental. |
| Zwycięstwo | 16–0 | Lamon Brewster |
UD | 10 | 06.05.2000 | Mellon Arena, Pittsburgh |
Lamon Brewster zerwał więzadła w kolanie w 1. rundzie. |
| Zwycięstwo | 15–0 | Harold Sconiers |
UD | 10 | 18.03.2000 | Baton Rouge |
|
| Zwycięstwo | 14–0 | James Jones |
TKO | 2 (10) | 26.02.2000 | Grand Casino, Biloxi |
Etienne był liczony w 1. rundzie. |
| Zwycięstwo | 13–0 | Marvin Hunt |
TKO | 1 (6) | 28.01.2000 | The Ruins, New Orleans |
|
| Zwycięstwo | 12–0 | Dan Conway |
TKO | 1 (4) | 26.11.1999 | New Orleans Arena, Nowy Orlean |
|
| Zwycięstwo | 11–0 | Darrell Morgan |
TKO | 1 (4) | 17.09.1999 | All American Sports Park, Las Vegas |
|
| Zwycięstwo | 10–0 | Clarence Goins |
KO | 1 | 08.09.1999 | Treasure Chest Casino, Kenner |
|
| Zwycięstwo | 9–0 | Abdul Muhaymin |
UD | 8 | 20.08.1999 | Baton Rouge |
|
| Zwycięstwo | 8–0 | Eric Jackson |
KO | 1 (8) | 11.06.1999 | Casino Magic, Bay Saint Louis |
|
| Zwycięstwo | 7–0 | Ronnie Smith |
KO | 1 | 30.04.1999 | Marksville |
|
| Zwycięstwo | 6–0 | Larry Scott |
UD | 6 | 15.04.1999 | Miccosukee Indian Gaming Resort, Miami |
|
| Zwycięstwo | 5–0 | Wesley Martin |
TKO | 6 (6) | 27.02.1999 | Baton Rouge |
|
| Zwycięstwo | 4–0 | Willie Kyles |
TKO | 1 (6) | 06.02.1999 | Casino Magic, Bay Saint Louis |
|
| Zwycięstwo | 3–0 | Eddie Richardson |
UD | 6 | 19.01.1999 | Municipal Auditorium, Nowy Orlean |
|
| Zwycięstwo | 2–0 | Curt Render |
TKO | 1 (4) | 11.12.1998 | Marksville |
|
| Zwycięstwo | 1–0 | John Randall |
KO | 1 (4) | 03.12.1998 | Casino Magic, Bay Saint Louis |
Działalność przestępcza i uwięzienie[edytuj | edytuj kod]
11 sierpnia 2005 roku portal Fightnews.com poinformował o definitywnym zakończeniu kariery Etienne'a w następujący sposób:
Znany bokser wagi ciężkiej Clifford Etienne został aresztowany w środę w Baton Rouge w Luizjanie pod zarzutem napadu z bronią w ręku, porwania i usiłowania zabójstwa policjanta. Etienne rzekomo obrabował lokalną firmę, ukradł samochód z kobietą i jej dziećmi, a następnie wycelował broń w funkcjonariuszy policji. Jest przetrzymywany w więzieniu parafialnym East Baton Rouge z kaucją w wysokości 70 000 dolarów amerykańskich[3][4].
22 czerwca 2006 roku podczas procesu w Baton Rouge w stanie Luizjana został uznany winnym dokonania zarzucanych mu czynów i skazany na 150 lat więzienia bez możliwości zwolnienia warunkowego[2], jednak w kwietniu 2013 roku ze względu na tzw. "techniczność" wyrok został skrócony do 105 lat więzienia[5][6].
Podczas pobytu w więzieniu został malarzem, malującym dzieła sztuki w więzieniu, a we wrześniu 2015 roku dostał pracę fryzjera[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Beware the Black Rhino Heavyweight Clifford Etienne found his calling in prison. Now he stalks a title [data dostępu: 2001-02-19] (ang.)
- ↑ a b Boxer Etienne gets 150-year sentence for crime spree [data dostępu: 2006-06-23] (ang.)
- ↑ Etienne arrested! [data dostępu: 2005-08-11] (ang.)
- ↑ Heavyweight boxer Etienne arrested [data dostępu: 2005-08-13] (ang.)
- ↑ Był jednym z największych talentów, walczył z Tysonem, skończył z wyrokiem 105 lat więzienia [data dostępu: 2020-05-08]
- ↑ Gdy wyszedł z więzienia, tak na jego widok zareagowała córka. "Serce się kraje" [data dostępu: 2022-10-25]
- ↑ Clifford Etienne Nearly Killed in Prison, Given Transfer [data dostępu: 2015-11-09] (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Clifford Etienne w bazie BoxRec.com (ang.)