Cmentarz żydowski w Sopocie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz żydowski w Sopocie
Obiekt zabytkowy nr rej. 1043
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Sopot

Adres

ul. Malczewskiego

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

judaizm

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

0,5 ha

Data ostatniego pochówku

1939

Data likwidacji

1948

Położenie na mapie Sopotu
Mapa konturowa Sopotu, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz żydowski w Sopocie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz żydowski w Sopocie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz żydowski w Sopocie”
Ziemia54°27′03″N 18°32′46″E/54,450833 18,546111
Brama prowadząca na cmentarz

Cmentarz żydowski w Sopociekirkut społeczności żydowskiej niegdyś zamieszkującej Sopot.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Za datę powstania cmentarza żydowskiego w Sopocie przyjmuje się rok 1913[1]. Najstarszy przekaz w źródle kartograficznym o nekropolii umiejscowionej przy obecnej ul. Jacka Malczewskiego pochodzi z 1922 r. W jego sąsiedztwie znajduje się cmentarz katolicki oraz ewangelicki (obecnie komunalny). Nekropolia zajmuje powierzchnię 0,5 ha[2].

Cmentarz był czynny do 1939 r., a formalne zamknięcie nekropolii nastąpiło dopiero w 1948 r. Począwszy od okresu II wojny światowej, w kolejnych dziesięcioleciach, nekropolia ulegała postępującej dewastacji. W 1983 r. cmentarz wpisano do rejestru zabytków. W latach 1983-1989 przeprowadzono rewaloryzację cmentarza ze środków konserwatorskich, miasta Sopotu oraz Fundacji Rodziny Nissenbaumów[3]. Od tamtej pory powoli nekropolia coraz bardziej niszczeje, m.in. została ukradziona część pompy, brama cmentarna wymaga renowacji[4].

Na cmentarzu zachowało się niewiele macew z czytelnymi inskrypcjami. Napisy występują w języku polskim, niemieckim, rosyjskim oraz hebrajskim. Stosunkowo często można zauważyć dwujęzyczne inskrypcje. Na teren cmentarza prowadzi zabytkowa brama - jedyna, która przetrwała do XXI w. na Pomorzu - z hebrajskim napisem Oto jest brama do Boga /Ze Szaar L'Adonaj/[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. P. Burchard podaje orientacyjnie początki XIX wieku (sic!). Zob. P. Burchard, Pamiątki i zabytki kultury żydowskiej w Polsce, Warszawa 1990, s. 42.
  2. Cmentarz żydowski w Sopocie (ul. Malczewskiego), [ostatnia aktualizacja 15.07.2012], https://archive.is/20121221205450/http://www.sztetl.org.pl/pl/article/sopot/12,cmentarze/8139,cmentarz-zydowski-w-sopocie-ul-malczewskiego-/ [dostęp 21.07.2012]; E. Mielewczyk, Problematyka artystyczna i konserwatorska cmentarzy żydowskich w Gdańsku, Wrzeszczu i Sopocie, „Teki Gdańskie”, t. IV, Gdańsk 2002, http://pomorski.civitaschristiana.pl/tekigda/teki_IV.pdf [dostęp 21.07.2012], s. 150.
  3. P. Burchard jako inicjatorów i fundatorów renowacji podaje wyłącznie Fundację Nissenbaumów. Podaje przy tym, iż koniec prac nastąpił w maju 1990 r. Zob. P. Burchard, dz. cyt., s. 42.
  4. E. Mielewczyk, dz. cyt., s. 151.
  5. H. Domańska, Kamienne drzewo płaczu. Gminy żydowskie województwa gdańskiego, ich dzieje i zabytki, Gdańsk 1991, s. 74-75; E. Mielewczyk, dz. cyt., s. 152-153.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]