Cmentarz prawosławny w Gozdowie
Pozostałości nagrobków | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ cmentarza |
wyznaniowy |
Wyznanie | |
Stan cmentarza |
nieczynny |
Powierzchnia cmentarza |
0,27 ha |
Liczba kwater cmentarnych |
nieczytelny podział |
Data otwarcia |
XIX w. |
Data likwidacji |
1945 |
Położenie na mapie gminy Werbkowice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego | |
50°46′56″N 23°48′24″E/50,782222 23,806667 |
Cmentarz prawosławny w Gozdowie – nekropolia prawosławna w Gozdowie, utworzona na potrzeby miejscowej ludności unickiej w XIX w., użytkowana do końca II wojny światowej.
Historia i opis
[edytuj | edytuj kod]Data powstania cmentarza nie jest znana. Najprawdopodobniej powstał w XIX w. jeszcze na potrzeby parafii unickiej, a następnie stał się cmentarzem parafii prawosławnej wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875[1]. Cmentarz był użytkowany przez miejscową ludność prawosławną (we wsi znajdowała się cerkiew filialna parafii w Podhorcach) do końca II wojny światowej i wysiedlenia prawosławnych Ukraińców. Następnie został porzucony[1]. Na początku XXI w. był zdewastowany, a na jego obrzeżach wyrzucano śmieci[2]. Teren cmentarza należy do gminy[3].
Najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z początku XX w.[1] Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii zachowały się fragmenty 10 kamiennych nagrobków oraz mogiła ziemna. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w języku cerkiewnosłowiańskim[1]. Na cmentarzu rosną samosiewy grabu, kruszyny, bzu czarnego, bzu lilaka, śnieguliczki oraz dzikiego chmielu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e D. Kawałko, Cmentarze..., ss. 276–277.
- ↑ Prawosławne nekropolie - Gozdów [online], orthodox.fm, 8 września 2015 [dostęp 2016-04-26] (pol.).
- ↑ Gozdów parafia pw. Miłosierdzia Bożego [online], www.diecezja.zamojskolubaczowska.pl [dostęp 2016-04-26] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.