Cmentarz prawosławny w Perespie
 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy |
| Wyznanie | |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Liczba pochówków |
0,44 ha |
| Liczba kwater cmentarnych |
brak podziału |
| Data otwarcia |
po 1875 |
| Data ostatniego pochówku |
do 1945 |
Położenie na mapie gminy Tyszowce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  | |
 50°39′12,2″N 23°38′19,3″E/50,653389 23,638694
| |
Cmentarz prawosławny w Perespie – nekropolia prawosławna w Perespie, utworzona na potrzeby miejscowej parafii po 1875, użytkowana do końca II wojny światowej.
Historia i opis[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz został urządzony po przemianowaniu unickiej cerkwi w Perespie na prawosławną wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875, zastępując tym samym nekropolię w sąsiedztwie świątyni[1]. Cerkiew w Perespie została zrewindykowana na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego w 1919[2], parafii prawosławnej we wsi nigdy nie restytuowano. Mimo to cmentarz był użytkowany przez miejscową ludność prawosławną do końca II wojny światowej i wysiedlenia prawosławnych Ukraińców. W kolejnych latach został porzucony i popadł w ruinę[1].
Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii znajdowało się ok. 20 nagrobków, wykonanych z żeliwa lub kamienia, jak również krzyże drewniane i jeden krzyż metalowy z okresu powojennego. W większości nagrobki były uszkodzone. Pomniki kamienne to prostopadłościenne postumenty zdobione gzymsami, festonami i kanelurami, zwieńczone krzyżami prawosławnymi lub łacińskimi. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w języku cerkiewnosłowiańskim, z wyjątkiem powojennego krzyża, na którym widnieje napis polski. Na cmentarzu rosną jesiony oraz topola, jak również krzewy czarnego bzu, derenia i głogu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c D. Kawałko, Cmentarze..., s. 255.
- ↑ Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 142. ISBN 978-83-7548-003-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.