Cmentarz w Klukach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz w Klukach
Obiekt zabytkowy nr rej. A-1188 z 26.10.1987
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Kluki

Stan cmentarza

nieczynny

Data ostatniego pochówku

1987

Położenie na mapie gminy Smołdzino
Mapa konturowa gminy Smołdzino, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Klukach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Klukach”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Klukach”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Klukach”
Ziemia54°40′54,34″N 17°19′24,92″E/54,681761 17,323589

Zabytkowy cmentarz w miejscowości Kluki – został założony w XVIII w.[1] Od 1975 jest cmentarzem zamkniętym, a od 1987 wpisanym do rejestru zabytków. W 1998 przekazany w zarząd skansenu Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach.

Grzebano na nim słowińskich mieszkańców wsi Kluki Smołdzińskie wyznania luterańskiego. Ludność sąsiednich osad (Kluki Żeleskie, Kluki Ciemińskie i Pawełki) była grzebana w Żelazie i Główczycach.

Najstarszy zachowany grób pochodzi z 1877, a ostatni z 1987. Po zamknięciu cmentarza pochowano tu tylko dwie osoby: Annę Kötsch (w 1981) i Hermana Kecza (w 1987), matkę i zmarłego tragicznie brata słowińskiej działaczki społeczno-kulturalnej Ruth Kötsch (1925–1971), której grób również znajduje się na cmentarzu.

Położony na pagórkach cmentarz zajmuje niewielki obszar. Dominują żeliwne krzyże nagrobne, na których oprócz nazwisk starych rodów słowińskich: Kötsch (Kecz), Schimanke (Szymanko), Kaitschik (Kajczyk), Czirr i in., znajdują się dane o statusie majątkowym, społecznym i zawodowym pochowanych. Napisy nagrobne są wyłącznie w języku niemieckim, co wskazuje na daleko posuniętą germanizację Słowińców w XIX i XX w.

Cmentarz wpisany jest do rejestru zabytków województwa pomorskiego (decyzja nr A-1188 z 26.10.1987)[2].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna, Krzysztof Jakubowscy, Pomorskie cmentarze, Gdańsk 2012, ISBN 978-83-62129-73-7, str. 66
  2. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 92 [dostęp 2023-01-22].