Cmentarz wojenny w Ubrodowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz wojenny w Ubrodowicach
Ilustracja
Kopiec-mogiła
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Ubrodowice

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

16x11

Data otwarcia

ok. 1918

Data likwidacji

1946

Położenie na mapie gminy wiejskiej Hrubieszów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Hrubieszów, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny w Ubrodowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny w Ubrodowicach”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny w Ubrodowicach”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny w Ubrodowicach”
Ziemia50°54′29,71″N 23°52′56,46″E/50,908253 23,882350

Cmentarz wojenny w Ubrodowicach – nekropolia wojenna z I wojny światowej w Ubrodowicach, utworzona ok. 1918 r. Opuszczona w 1946 r.

Historia i opis[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz został wytyczony ok. 1918 r. jako zbiorowy grób żołnierzy rosyjskich i austro-węgierskich poległych w dzisięciodniowej bitwie w sierpniu 1914 r[1]. Na początku były tu mogiły pojedyncze żołnierzy austro-węgierskich oraz mogiły zbiorowe i kopiec ziemny mieszczący szczątki żołnierzy rosyjskich[1].

W 1946 r. groby austriackie i rosyjskie, tylko z mogił ziemnych, ekshumowano i przeniesiono na cmentarz w Moniatyczach, pozostawiając kopiec[1].

Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii wciąż stał trzymetrowy kopiec z wieńczącym go współczesnym krzyżem[1]. Kopiec sąsiaduje z niewielkim kościołem, stojącym w miejscu dawnej cerkwi i cmentarza prawosławnego. Na wale ziemnym obok kopca rośnie lipa[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e D. Kawałko, Cmentarze..., s. 80-81.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.