Colletotrichum lindemuthianum
Skutki rozwoju Colletotrichum lindenuthianum na strąku fasoli | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Colletotrichum lindemuthianum |
Nazwa systematyczna | |
Colletotrichum lindemuthianum (Sacc. & Magnus) Briosi & Cavara Funghi Parass. Piante Colt. od Utili, Fasc. 2: no. 50 (1889) |
Colletotrichum lindemuthianum (Sacc. & Magnus) Briosi & Cavara – gatunek grzybów z rodziny Glomerellaceae[1]. Wywołuje chorobę o nazwie antraknoza fasoli[2]
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Colletotrichum, Glomerellaceae, Glomerellales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1878 r. Pier Andrea Saccardo i Paul Wilhelm Magnus nadając mu nazwę Gloeosporium lindemuthianum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu G. Briosi i Fridiano Cavara w 1889 r.[1]
- Gloeosporium lindemuthianum Sacc. & Magnus 1878
- Glomerella lindemuthiana Shear 1913
Gatunek ten znany jest wyłącznie jako anamorfa, jak dotąd nie zaobserwowano jego teleomorfy. Na podstawie badań molekularnych i ultrastrukturalnych uważa się, że jest nią któryś z gatunków w obrębie rodzaju Glomerella[2].
Morfologia i rozwój
[edytuj | edytuj kod]Acerwulusy pojawiają się na łodydze, liściach i owocach w grupach, lub pojedynczo, rozrzucone. Są zaokrąglone lub jajowate, o średnicy do 300 μm. Powstają wewnątrz tkanek i pod naskórkiem żywiciela, powodując zaburzenia jego tkanek. Znajdują się w nich szczecinki wyrastające z powierzchniowych, brązowych komórek acerwulusa. Szczecinki są septowane, mają długość poniżej 100 μm, u podstawy są rozdęte i stopniowo zwężają się, na końcu osiągając grubość 4–9 μm. Konidiofory bez przegród, bezbarwne lub lekko brązowe, cylindryczne, zakończone fialidą. Konidia bezbarwne, cylindryczne, bez przegród. Mają rozmiar 11–20 × 2,5–5,5 μm[4].
Kolonia hodowana na agarze dekstrozy ziemniaczanej rośnie wolno, osiągając średnicę 6 cm po 10 dniach w temperaturze 22-24 °C. Temperatura i wilgotność są ważnymi czynnikami. Rozwój odbywa się najszybciej w wilgotnych i ciepłych warunkach, jest spowolniony lub w ogóle ulega zahamowaniu przy temperaturach poza zakresem 7–33 °C. Temperatura optymalna wynosi pomiędzy 25 °C i 18 °C. Grzybnia składa się ze strzępek grzybni powietrznej. Oprócz konidioforów występują w niej pojedyncze, samotne fialidy. Grzybnia szybko staje się ciemna od acerwulusów. Rzadko tylko tworzą się w niej appresoria. Są cynamonowo-brązowe, jajowate lub półowalne i lekko faliste. Mają rozmiar 6–8 × 4–9 μm i powstają na cienkościennych, szklistych strzępkach[4].
Zarodniki Colletotrichum lindemuthianum mają zdolność tworzenia specjalnych rurek zarodnikowych, za pomocą których mogą łączyć się z sobą i dokonywać wymiany jąder[5].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, a także na licznych wyspach[6].
Pasożyt wywołujący grzybową chorobę zwaną antraknozą fasoli. Pasożytuje na różnych gatunkach fasoli, na wspiędze wężowatej, wspiędze pospolitej oraz sporadycznie na innych gatunkach z rodziny bobowatych[4]. W Polsce zanotowano jego występowanie na fasoli wielkokwiatowej, fasoli zwykłej, grochu zwyczajnym i komonicy zwyczajnej[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-14] (ang.).
- ↑ a b Red: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber, Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: PWRiL, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7, s. 290–291.
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-11-24]. (ang.).
- ↑ a b c Mycobank. ''Colletotrichum coccodes'' [online] [dostęp 2016-11-24] .
- ↑ M.G. Roca , N.D. Read , A.E. Wheals , Conidial anastomosis tubes in filamenotus fung, „FEMS Microbiol Lett”, 249 (22), 2005, s. 191–198 .
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-11-24].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.