Przejdź do zawartości

Colletotrichum lindemuthianum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Colletotrichum lindemuthianum
Ilustracja
Skutki rozwoju Colletotrichum lindenuthianum na strąku fasoli
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

Glomerellales

Rodzina

Glomerellaceae

Rodzaj

Colletotrichum

Gatunek

Colletotrichum lindemuthianum

Nazwa systematyczna
Colletotrichum lindemuthianum (Sacc. & Magnus) Briosi & Cavara
Funghi Parass. Piante Colt. od Utili, Fasc. 2: no. 50 (1889)

Colletotrichum lindemuthianum (Sacc. & Magnus) Briosi & Cavara – gatunek grzybów z rodziny Glomerellaceae[1]. Wywołuje chorobę o nazwie antraknoza fasoli[2]

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Colletotrichum, Glomerellaceae, Glomerellales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1878 r. Pier Andrea Saccardo i Paul Wilhelm Magnus nadając mu nazwę Gloeosporium lindemuthianum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu G. Briosi i Fridiano Cavara w 1889 r.[1]

Synonimy[3]

  • Gloeosporium lindemuthianum Sacc. & Magnus 1878
  • Glomerella lindemuthiana Shear 1913

Gatunek ten znany jest wyłącznie jako anamorfa, jak dotąd nie zaobserwowano jego teleomorfy. Na podstawie badań molekularnych i ultrastrukturalnych uważa się, że jest nią któryś z gatunków w obrębie rodzaju Glomerella[2].

Morfologia i rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Acerwulusy pojawiają się na łodydze, liściach i owocach w grupach, lub pojedynczo, rozrzucone. Są zaokrąglone lub jajowate, o średnicy do 300 μm. Powstają wewnątrz tkanek i pod naskórkiem żywiciela, powodując zaburzenia jego tkanek. Znajdują się w nich szczecinki wyrastające z powierzchniowych, brązowych komórek acerwulusa. Szczecinki są septowane, mają długość poniżej 100 μm, u podstawy są rozdęte i stopniowo zwężają się, na końcu osiągając grubość 4–9 μm. Konidiofory bez przegród, bezbarwne lub lekko brązowe, cylindryczne, zakończone fialidą. Konidia bezbarwne, cylindryczne, bez przegród. Mają rozmiar 11–20 × 2,5–5,5 μm[4].

Kolonia hodowana na agarze dekstrozy ziemniaczanej rośnie wolno, osiągając średnicę 6 cm po 10 dniach w temperaturze 22-24 °C. Temperatura i wilgotność są ważnymi czynnikami. Rozwój odbywa się najszybciej w wilgotnych i ciepłych warunkach, jest spowolniony lub w ogóle ulega zahamowaniu przy temperaturach poza zakresem 7–33 °C. Temperatura optymalna wynosi pomiędzy 25 °C i 18 °C. Grzybnia składa się ze strzępek grzybni powietrznej. Oprócz konidioforów występują w niej pojedyncze, samotne fialidy. Grzybnia szybko staje się ciemna od acerwulusów. Rzadko tylko tworzą się w niej appresoria. Są cynamonowo-brązowe, jajowate lub półowalne i lekko faliste. Mają rozmiar 6–8 × 4–9 μm i powstają na cienkościennych, szklistych strzępkach[4].

Zarodniki Colletotrichum lindemuthianum mają zdolność tworzenia specjalnych rurek zarodnikowych, za pomocą których mogą łączyć się z sobą i dokonywać wymiany jąder[5].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, a także na licznych wyspach[6].

Pasożyt wywołujący grzybową chorobę zwaną antraknozą fasoli. Pasożytuje na różnych gatunkach fasoli, na wspiędze wężowatej, wspiędze pospolitej oraz sporadycznie na innych gatunkach z rodziny bobowatych[4]. W Polsce zanotowano jego występowanie na fasoli wielkokwiatowej, fasoli zwykłej, grochu zwyczajnym i komonicy zwyczajnej[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-14] (ang.).
  2. a b Red: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber, Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: PWRiL, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7, s. 290–291.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2016-11-24]. (ang.).
  4. a b c Mycobank. ''Colletotrichum coccodes'' [online] [dostęp 2016-11-24].
  5. M.G. Roca, N.D. Read, A.E. Wheals, Conidial anastomosis tubes in filamenotus fung, „FEMS Microbiol Lett”, 249 (22), 2005, s. 191–198.
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2016-11-24].
  7. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.