Colletotrichum lindemuthianum
_Lams.-Scrib._-_5358881.png) Skutki rozwoju Colletotrichum lindenuthianum na strąku fasoli | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Colletotrichum lindemuthianum |
| Nazwa systematyczna | |
| Colletotrichum lindemuthianum (Sacc. & Magnus) Briosi & Cavara Funghi Parass. Piante Colt. od Utili, Fasc. 2: no. 50 (1889) | |
Colletotrichum lindemuthianum (Sacc. & Magnus) Briosi & Cavara – gatunek grzybów z rodziny Glomerellaceae[1]. Wywołuje chorobę o nazwie antraknoza fasoli[2]
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Colletotrichum, Glomerellaceae, Glomerellales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1878 r. Pier Andrea Saccardo i Paul Wilhelm Magnus nadając mu nazwę Gloeosporium lindemuthianum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu G. Briosi i Fridiano Cavara w 1889 r.[1]
- Gloeosporium lindemuthianum Sacc. & Magnus 1878
- Glomerella lindemuthiana Shear 1913
Gatunek ten znany jest wyłącznie jako anamorfa, jak dotąd nie zaobserwowano jego teleomorfy. Na podstawie badań molekularnych i ultrastrukturalnych uważa się, że jest nią któryś z gatunków w obrębie rodzaju Glomerella[2].
Morfologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Acerwulusy pojawiają się na łodydze, liściach i owocach w grupach, lub pojedynczo, rozrzucone. Są zaokrąglone lub jajowate, o średnicy do 300 μm. Powstają wewnątrz tkanek i pod naskórkiem żywiciela, powodując zaburzenia jego tkanek. Znajdują się w nich szczecinki wyrastające z powierzchniowych, brązowych komórek acerwulusa. Szczecinki są septowane, mają długość poniżej 100 μm, u podstawy są rozdęte i stopniowo zwężają się, na końcu osiągając grubość 4–9 μm. Konidiofory bez przegród, bezbarwne lub lekko brązowe, cylindryczne, zakończone fialidą. Konidia bezbarwne, cylindryczne, bez przegród. Mają rozmiar 11–20 × 2,5–5,5 μm[4].
Kolonia hodowana na agarze dekstrozy ziemniaczanej rośnie wolno, osiągając średnicę 6 cm po 10 dniach w temperaturze 22-24ºC. Temperatura i wilgotność są ważnymi czynnikami. Rozwój odbywa się najszybciej w wilgotnych i ciepłych warunkach, jest spowolniony lub w ogóle ulega zahamowaniu przy temperaturach poza zakresem 7–33° C. Temperatura optymalna wynosi pomiędzy 25° C i 18º C. Grzybnia składa się ze strzępek grzybni powietrznej. Oprócz konidioforów występują w niej pojedyncze, samotne fialidy. Grzybnia szybko staje się ciemna od acerwulusów. Rzadko tylko tworzą się w niej appresoria. Są cynamonowo-brązowe, jajowate lub półowalne i lekko faliste. Mają rozmiar 6–8 × 4–9 μm i powstają na cienkościennych, szklistych strzępkach[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, a także na licznych wyspach[5].
Pasożyt wywołujący grzybową chorobę zwaną antraknozą fasoli. Pasożytuje na różnych gatunkach fasoli, na wspiędze wężowatej, wspiędze pospolitej oraz sporadycznie na innych gatunkach z rodziny bobowatych[4]. W Polsce zanotowano jego występowanie na fasoli wielkokwiatowej, fasoli zwykłej, grochu zwyczajnym i komonicy zwyczajnej[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-14] (ang.).
- ↑ a b red: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber, Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: PWRiL, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7, s. 290-291.
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-11-24]. (ang.).
- ↑ a b c Mycobank. ''Colletotrichum coccodes'' [online] [dostęp 2016-11-24].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-11-24].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4