Condor UR-425
 Condor armii malezyjskiej | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
2 + 12 |
| Historia | |
| Prototypy |
1978 |
| Produkcja |
1981 – ? |
| Egzemplarze |
powyżej 610 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik wysokoprężny |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Długość |
6,13 m |
| Szerokość |
2,47 m |
| Wysokość |
2,18 m |
| Prześwit |
0,47 m |
| Masa |
9 200 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
100 km/h |
| Zasięg pojazdu |
900 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
bez przygotowania: pływający |
| Rowy (szer.) |
0,55 m |
| Kąt podjazdu |
60 |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| wersja transportera piechoty 1 działko kal. 20 mm 1 karabin maszynowy kal. 7,62 mm wersja transportera przeciwpancernego | |
| Użytkownicy | |
| Argentyna, Indonezja, Malezja, Portugalia, Tajlandia, Turcja, Urugwaj | |
Condor UR-425 – niemiecki współczesny kołowy transporter opancerzony.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kołowy transporter opancerzony Condor UR-425 został opracowany przez niemiecką firmę Thyssen-Henschel. Jego prototyp został zbudowany w 1978 roku i po przeprowadzeniu badań został w 1981 roku do produkcji seryjnej.
Wobec braku zainteresowania ze strony armii niemieckiej transporter ten budowany był wyłącznie na eksport.
Produkowano go w dwóch wersjach:
- wersja transportera piechoty – uzbrojona w działko kal. 20 mm i sprzężony z nim karabin maszynowy kal. 7,62 mm
- wersja transportera przeciwpancernego – uzbrojona w wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych HOT, Milan lub TOW
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Transporter opancerzony Condor UR-425 jest transporterem kołowym w układzie 4 × 4. Napęd stanowi silnik wysokoprężny. Pojazd przystosowany jest do pływania.
Na kadłubie zamontowano wieżę mieszczącą działko kal. 20 mm i sprzężony karabin maszynowy kal. 7,62 mm lub tylko karabin maszynowy. W tylnej części kadłuba znajduje się przedział transportowy do przewozu 12 żołnierzy wraz z uzbrojeniem. Do tego przedziału może wejść przez drzwi znajdujące się z tyłu pojazdu, jak również z prawej strony.
W wersji na której montowane są wyrzutnie kierowanych pocisków przeciwpancernych nie w wieży znajduje się tylko karabin maszynowy.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Transporter opancerzony Condor UR-425 jako pierwszy został wprowadzony do wojsk Malezji, do których trafiły pierwsze seryjny pojazdy tego typu. Następnie transportery te były eksportowane do: Argentyny, Indonezji, Portugalii, Tajlandii, Turcji i Urugwaju.
Liczba posiadanych transporterów opancerzonych Condor UR-425 w 2020 roku[1]
- Indonezja – 50
- Malezja – 450
- Portugalia – 12
- Turcja – 25
- Argentyna – ?
- Tajlandia – 18
- Urugwaj – 44