Coquimbit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Coquimbit
Ilustracja
Coquimbit odnaleziony w kopalni Dexter nr. 7 w Utah, USA
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

copiapit

Skład chemiczny

Fe23+[SO4]3 • (6+3)H2O

Twardość w skali Mohsa

2,5

Przełam

muszlowy do nierównego

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

trygonalny

Gęstość minerału

2,11 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

przezroczysta, zielona, fioletowa, żółta, niebieska

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Współczynnik załamania

nω = 1,536 bis 1,539 nε = 1,548 bis 1,572

Dodatkowe dane
Szczególne własności

rozpuszcza się w wodzie – nadaje jej metaliczny, gorzki smak

Coquimbit – rzadki minerał z gromady siarczanów, o składzie chemicznym Fe23+[SO4]3 • (6+3)H2O.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Cechy zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Coquimbit jest miękkim minerałem, z trudnością można go zarysować paznokciem, natomiast łatwo rysuje się go za pomocą miedzianej monety. Najczęściej spotyka się fioletowe i bezbarwne okazy, lecz odnaleziono również żółte, niebieskie i zielone zabarwienie minerału. Jego szczególną cechą jest to, że jest rozpuszczalny w wodzie, nadając jej metaliczny, gorzki smak. To dlatego kolekcjonerzy izolują ten minerał od wszelkiej wilgoci.

Odkrycie[edytuj | edytuj kod]

Minerał ten został odkryty w 1841 roku przez Johanna Friedricha Augusta Breithaupta przypadkiem, podczas poszukiwań zielonego jaspisu w Copiapo, w chilijskiej prowincji Coquimbo, skąd minerał zaczerpnął nazwę.

Krystalografia[edytuj | edytuj kod]

Układ krystalograficzny coquimbitu jest trygonalny, tzn. trzy z czterech osi leżą na jednej płaszczyźnie pod kątem 120°. Minerał ten składa się z drobnych kryształów.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Minerał ten jest bardzo rzadki i występuje w nielicznych lokalizacjach.

Na świecie[edytuj | edytuj kod]

Prowincja Coquimbo (Chile) - tu znaleziono jego pierwszy okaz, stąd nazwa tego minerału.

Kopalnie Grube Clara, Rammelsberg, Zeche Julia, Ronneburg (Niemcy).

Wulkan Hualca Hualca (6025 m n.p.m.)[1]

Rudawy, Bańska Szczawnica (Słowacja)[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. [1] (str. 7, wers 14)
  2. Minerály a horniny Slovenska. www.mineraly.sk. [dostęp 2015-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-26)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]