Cortinarius ectypus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cortinarius ectypus
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

Cortinarius ectypus

Nazwa systematyczna
Cortinarius ectypus J. Favre
Ergebn. wiss. Unters. schweiz. NatnParks 6(no. 42): 513 (1960)

Cortinarius ectypus J. Favre – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1960 r. Jules Favre na ziemi w Szwajcarii[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Szerokość 30–70 mm, początkowo stożkowy lub półkulisty z podwiniętym brzegiem, później wypukły do spłaszczonego, często z niskim, centralnym guzkiem, słabo higrofaniczny. Powierzchnia szarobrązowa, później nawet czarnobrązowa, w młodym wieku wyraźnie włóknista, później łysa lub łuszcząca się. Zasnówka biała[2].

Blaszki

U młodych okazów szarobrązowe, potem z fioletowym odcieniem[2].

Trzon

Wysokość 300 mm, grubość 5–15 mm, maczugowaty, o włóknistej powierzchni, początkowo szarobrązowy, pod kapeluszem fioletowy, u podstawy z białą lub lekko fioletową grzybnią[2].

Miąższ

Brązowy, u młodych okazów z fioletowawym odcieniem w górnej części trzonu. Zapach niewyraźny, smak łagodny[2].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki eliptyczne do prawie kulistych, 5,5–7 × 4,5–5,5 µm, przeważnie gładkie[2].

Gatunki podobne

Zasłonak brunatny (Cortinarius brunneus), zasłonak krzywonogi (Cortinarius valgus)[2].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie Cortinarius ectypus tylko w Europie i azjatyckich terenach Rosji[3]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[4], jego stanowiska w Polsce po raz pierwszy podali T. Ślusarczyk i inni w2015 r.[5]

Naziemny grzyb mykoryzowy[4]. Owocniki od lipca do października, pod świerkami na glebach wapiennych, czasem także na torfowiskach. Jest niejadalny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  2. a b c d e f g Cortinarius ectypus J. Favre 1960 (pavučinec hnědovláknitý) [online], Česká mycologická společnost [dostęp 2023-12-21] (cz.).
  3. Występowanie Cortinarius ectypus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-12-21].
  4. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 155–198, ISBN 83-89648-09-1.
  5. T. Ślusarczyk, Nowe stanowiska grzybów z rodzaju zasłonak (Cortinarius) w Polsce, „Przegląd Przyrodniczy”, 24 (4), 2013, s. 42–68.