Cumae
Cumae (wł. Cuma, pol. Kume) – starożytne miasto w Kampanii koło współczesnego Neapolu we Włoszech.
Założone w 757 p.n.e. przez eubejskich Greków z wyspy Pithekussai (obecnie Ischia) jako pierwsza kolonia w Italii. Największy rozkwit miasta przypadał na VI i V wiek p.n.e. W 474 roku p.n.e. doszło pod Kume do wygranej przez Greków bitwy morskiej z Etruskami. Kume znane było w starożytności z przepowiedni słynnej Sybilli kumańskiej. W Kume ostatnie lata swojego życia miał spędzić legendarny ostatni król Rzymu Tarkwiniusz Pyszny po swojej detronizacji. Według Pliniusza Starszego piasek z plaży w Kume wykorzystywany był do produkcji szkła w czasach rzymskich.
Zachowały się ruiny akropolu, a w szczególności świątyni z VI wieku p.n.e., która została przebudowana w czasach cesarza Oktawiana Augusta. W VI wieku została przekształcona w kościół. U stóp akropolu znajduje się natomiast grota, w której miała przebywać Sybilla.
W Cumae znajdowały się posiadłości rzymskiego polityka, dowódcy i dyktatora Sulli[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaczynowska i Pawlak 2008 ↓, s. 121.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Praca zbiorowa: Wielka Historia Świata, t. 8, Polskie Media Amer. Com, 2005, str. 275, ISBN 83-7425-033-X
- Jennifer Westwood: Tajemnice miejsc niezwykłych. Roman Gołędowski (tłum.). Wyd. I. Warszawa: Penta sp. z o.o., 1994, s. 48-50. ISBN 83-85440-20-8.
- Maria Jaczynowska, Marcin Pawlak: Starożytny Rzym. Warszawa: Trio, 2008. ISBN 978-83-7436-264-1.
