Czesław Fiedorowicz
Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1958 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec |
Alma Mater | |
Stanowisko |
burmistrz Gubina (1990–1998), poseł na Sejm II, III i V kadencji (1993–2001, 2005–2007), przewodniczący Sejmiku Województwa Lubuskiego (2014–2015, 2016–2018) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Czesław Fiedorowicz (ur. 21 lutego 1958 w Gubinie) – polski polityk, inżynier i samorządowiec, poseł na Sejm II, III i V kadencji, przewodniczący Sejmiku Województwa Lubuskiego (2014–2015, 2016–2018).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył w 1986 studia na Wydziale Organizacji i Zarządzania Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze. W latach 80. pracował w urzędzie wojewódzkim. Od 1990 do 1998 pełnił funkcję burmistrza Gubina. W 1993 zainicjował powstanie Euroregionu Sprewa-Nysa-Bóbr, w którym objął stanowisko prezesa konwentu. W latach 1993–2001 sprawował mandat posła II kadencji z listy Unii Demokratycznej i III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 nie uzyskał ponownie mandatu, później pracował w administracji samorządowej. Przez 9 lat był szefem UW w regionie zielonogórskim. Od 27 października 2001 przez pewien okres zasiadał w zarządzie partii, a do końca jej działalności (w maju 2005) zasiadał w radzie krajowej UW. Nie przystąpił do Partii Demokratycznej po tym, jak UW zadeklarowała otwarcie partii na środowiska lewicy[1].
W tym samym roku przystąpił do Platformy Obywatelskiej, po czym z listy tej partii został posłem V kadencji z okręgu lubuskiego. W 2006 odszedł z partii i klubu parlamentarnego, pozostając do końca kadencji posłem niezrzeszonym. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora z własnego komitetu. W 2010 z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego uzyskał mandat radnego Sejmiku Województwa Lubuskiego[2]. W 2011 ponownie ubiegał się o mandat senatora jako bezpartyjny kandydat, reprezentując PSL w jednomandatowym okręgu zielonogórskim. Zajął 2. miejsce spośród 4 kandydatów[3]. Następnie wstąpił do PSL. W 2014 bezskutecznie kandydował z jego listy do Parlamentu Europejskiego[4]. W tym samym roku utrzymał mandat radnego województwa na kolejną kadencję, po czym został przewodniczącym sejmiku V kadencji (w 2015 zastąpił go na tej funkcji Mirosław Marcinkiewicz). W wyborach w 2015 był natomiast kandydatem PSL do Sejmu[5], nie uzyskując mandatu. W maju 2016 ponownie został przewodniczącym sejmiku, pełniąc tę funkcję do końca V kadencji w 2018. W tym samym roku nie uzyskał reelekcji w wyborach wojewódzkich[6].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 2009: Złoty Krzyż Zasługi[7]
- 2006: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Lubuskiego[8]
- 2014: Order Zasługi Brandenburgii[9]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Paweł Krysiak, Lubuscy weterani Unii Wolności odrzucają Demokratów, „Gazeta Wyborcza” z 9 maja 2005.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-08-30].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-08-30].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-08-30].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-25].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 277
- ↑ Wykaz osób i podmiotów, którym nadano Odznakę Honorową. lubuskie.pl. [dostęp 2022-12-28].
- ↑ Verdienstorden des Landes Brandenburg. ehrenamt-in-brandenburg.de. [dostęp 2024-10-13]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. V kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2006, s. 48.
- Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 2015-08-30].
- Absolwenci Politechniki Zielonogórskiej
- Ludzie urodzeni w Gubinie
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi Brandenburgii
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Politycy Polskiego Stronnictwa Ludowego
- Politycy Unii Demokratycznej
- Politycy Unii Wolności
- Polscy burmistrzowie
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)
- Posłowie z okręgu Zielona Góra
- Przewodniczący sejmiku województwa lubuskiego
- Urodzeni w 1958