Przejdź do zawartości

Czesław Fiedorowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Fiedorowicz
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1958
Gubin

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec

Alma Mater

Wyższa Szkoła Inżynierska w Zielonej Górze

Stanowisko

burmistrz Gubina (1990–1998), poseł na Sejm II, III i V kadencji (1993–2001, 2005–2007), przewodniczący Sejmiku Województwa Lubuskiego (2014–2015, 2016–2018)

Partia

UD, UW, PO, PSL

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Odznaka honorowa za Zasługi dla Województwa Lubuskiego Order Zasługi Brandenburgii

Czesław Fiedorowicz (ur. 21 lutego 1958 w Gubinie) – polski polityk, inżynier i samorządowiec, poseł na Sejm II, III i V kadencji, przewodniczący Sejmiku Województwa Lubuskiego (2014–2015, 2016–2018).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1986 studia na Wydziale Organizacji i Zarządzania Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze. W latach 80. pracował w urzędzie wojewódzkim. Od 1990 do 1998 pełnił funkcję burmistrza Gubina. W 1993 zainicjował powstanie Euroregionu Sprewa-Nysa-Bóbr, w którym objął stanowisko prezesa konwentu. W latach 1993–2001 sprawował mandat posła II kadencji z listy Unii Demokratycznej i III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 nie uzyskał ponownie mandatu, później pracował w administracji samorządowej. Przez 9 lat był szefem UW w regionie zielonogórskim. Od 27 października 2001 przez pewien okres zasiadał w zarządzie partii, a do końca jej działalności (w maju 2005) zasiadał w radzie krajowej UW. Nie przystąpił do Partii Demokratycznej po tym, jak UW zadeklarowała otwarcie partii na środowiska lewicy[1].

W tym samym roku przystąpił do Platformy Obywatelskiej, po czym z listy tej partii został posłem V kadencji z okręgu lubuskiego. W 2006 odszedł z partii i klubu parlamentarnego, pozostając do końca kadencji posłem niezrzeszonym. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora z własnego komitetu. W 2010 z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego uzyskał mandat radnego Sejmiku Województwa Lubuskiego[2]. W 2011 ponownie ubiegał się o mandat senatora jako bezpartyjny kandydat, reprezentując PSL w jednomandatowym okręgu zielonogórskim. Zajął 2. miejsce spośród 4 kandydatów[3]. Następnie wstąpił do PSL. W 2014 bezskutecznie kandydował z jego listy do Parlamentu Europejskiego[4]. W tym samym roku utrzymał mandat radnego województwa na kolejną kadencję, po czym został przewodniczącym sejmiku V kadencji (w 2015 zastąpił go na tej funkcji Mirosław Marcinkiewicz). W wyborach w 2015 był natomiast kandydatem PSL do Sejmu[5], nie uzyskując mandatu. W maju 2016 ponownie został przewodniczącym sejmiku, pełniąc tę funkcję do końca V kadencji w 2018. W tym samym roku nie uzyskał reelekcji w wyborach wojewódzkich[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paweł Krysiak, Lubuscy weterani Unii Wolności odrzucają Demokratów, „Gazeta Wyborcza” z 9 maja 2005.
  2. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-08-30].
  3. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-08-30].
  4. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-08-30].
  5. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-25].
  6. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-11-13].
  7. M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 277
  8. Wykaz osób i podmiotów, którym nadano Odznakę Honorową. lubuskie.pl. [dostęp 2022-12-28].
  9. Verdienstorden des Landes Brandenburg. ehrenamt-in-brandenburg.de. [dostęp 2024-10-13]. (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]