Przejdź do zawartości

D.Gray-man

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
D.Gray-man
jap. ディーグレイマン
(Dī Gureiman)
Gatunekakcja[1], dark fantasy[2], przygodowy[1]
Manga
AutorKatsura Hoshino
WydawcaShūeisha
Polski wydawcaWaneko
ImprintJump Comics
Odbiorcyshōnen
MagazynShūkan Shōnen Jump (2004–2009) → Jump Square (2009–2012) → Jump SQ.Crown (2015–2018) → Jump SQ.Rise (2018–obecnie)
Wydawana31 maja 2004 – obecnie
Liczba tomów29
Light novel
D.Gray-man: Reverse
AutorKaya Kizaki
ArtystaKatsura Hoshino
WydawcaShūeisha
Wydawana30 maja 2005 – 3 grudnia 2010
Liczba tomów3
Telewizyjny serial anime
ReżyserOsamu Nabeshima
ScenariuszReiko Yoshida
MuzykaKaoru Wada
StudioTMS Entertainment
Stacja telewizyjnaJaponia TV Tokyo
Polska AXN Spin HD
Premierowa emisja3 października 2006 – 30 września 2008
Liczba odcinków103
Telewizyjny serial anime
D.Gray-man Hallow
ReżyserYoshiharu Ashino
ScenariuszMichiko Yokote
Tatsuto Higuchi
Kenichi Yamashita
MuzykaKaoru Wada
StudioTMS Entertainment
Stacja telewizyjnaTV Tokyo, TVO, TVA, BS Japan
Premierowa emisja4 lipca 2016 – 26 września 2016
Liczba odcinków13

D.Gray-man (jap. ディーグレイマン Dī Gureiman) – manga autorstwa Katsury Hoshino. Pierwszy rozdział ukazał się w maju 2004 na łamach magazynu „Shūkan Shōnen Jump” wydawnictwa Shūeisha. Jej publikacja była wielokrotnie przerywana z powodu problemów zdrowotnych autorki. W listopadzie 2009 seria została przeniesiona do miesięcznika „Jump Square”. W styczniu 2013 manga ponownie została wstrzymana na czas nieokreślony. Publikację wznowiono w lipcu 2015 na łamach kwartalnika „Jump SQ.Crown”, a po jego zamknięciu w kwietniu 2018 przeniesiono ją do czasopisma „Jump SQ.Rise”.

Na podstawie mangi powstał 103-odcinkowy serial anime wyprodukowany przez studio TMS Entertainment, emitowany od października 2006 do września 2008. Kontynuacja serii, zatytułowana D.Gray-man Hallow, obejmowała 13 odcinków i była emitowana od lipca do września 2016. Dodatkowo ukazała się także light novel D.Gray-man: Reverse autorstwa Kayi Kizakiego, przedstawiająca wydarzenia z przeszłości poszczególnych bohaterów.

W Polsce prawa do dystrybucji mangi nabyło wydawnictwo Waneko, natomiast pierwsza seria anime emitowana była na kanale AXN Spin HD.

Bohaterowie

[edytuj | edytuj kod]
Wikipedia:Weryfikowalność
Tę sekcję należy dopracować:
od 2013-02 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
Cosplayerzy postaci z serii

Black Order – tajemniczy zakon współpracujący z Watykanem, którego członkowie, Egzorcyści, mają jedno zadanie – chronić świat przed Hrabią Millenium i jego Akumami.

Egzorcyści

[edytuj | edytuj kod]
  • Allen Walker (jap. アレン・ウォーカー Aren Wōkā) – 15-letni główny bohater serii. Jako małe dziecko został porzucony przez własnych rodziców, którzy widząc dziwną deformację ręki spowodowaną przez (Innocence), wstydzili się własnego syna. Chłopcem zajął się tajemniczy Mana Walker. Niestety, zginął w czasie wypadku gdy Allen był jeszcze mały. Wtedy odbyło się jego pierwsze spotkanie z Hrabią, który zaproponował, że wskrzesi Manę.
Seiyū: Sanae Kobayashi
  • Lenalee Lee (jap. リナリー・リー Rinarī Rī) – 16-letnia Chinka, młodsza siostra Komuiego. Jej bronią jest Innocence zamknięte w tak zwanych Mrocznych Butach (Dark Boots). Gdy była dzieckiem, jej rodzice zostali zamordowani przez Akumę, ale nie pamięta nic sprzed tego wydarzenia. Pomaga bratu w zajmowaniu się Główną Kwaterą Czarnego Zakonu (właściwie podaje tylko kawę).
Seiyū: Shizuka Itō
  • Kanda Yū (jap. 神田ユウ Kanda Yū) – 18-letni (psychicznie i fizycznie, chronologicznie- 9-letni) Japończyk, którego Innocence to katana o nazwie Mugen. Kanda jest pierwszym egzorcystą jakiego Allen spotyka po dotarciu do Kwatery Głównej, lecz ich spotkanie nie przebiegło zbyt dobrze i obaj panowie pałają do siebie czystą niechęcią. Kanda ma dość trudny charakter, wydaje się być zimny i nieczuły. W profilu postaci rzeczy, których nie lubi zostały opisane jako „zbyt liczne by je wymieniać”. Jest skoncentrowany na swoich misjach, są dla niego priorytetem ważniejszym niż życie towarzyszy.
Seiyū: Takahiro Sakurai
  • Lavi (jap. ラビ Rabi) – Wesoły 18-letni rudzielec z opaską na prawym oku. Egzorcysta, następca Kronikarza. Mimo tego że powinien być tylko „obserwatorem”, który zapisuje historie i jest obiektywny, Lavi staje jednak zawsze po stronie przyjaciół i uciśnionych. Jego stosunki z innymi ludźmi są bardzo luźne, dzięki czemu często można się śmiać, np. porysowanie twarzy Allena podczas snu i mówienie często do Kandy po imieniu, co go strasznie denerwuje.
Seiyū: Ken’ichi Suzumura
  • Bookman – Kronikarz. Stary człowiek, wyglądający poniekąd jak panda (jak zresztą nazywany jest przez Laviego), zapisujący historie ludzkości. Specjalizuje się w akupunkturze, a Innocence Kronikarza to Heaven Compass. Opiekuje się Lavim i mimo że jest dla niego oschły, to jednak troszczy się o niego. Jest bezstronny, zamierza się wycofać gdy tylko ich relacje z innymi egzorcystami staną się zbyt ścisłe. Seiyū: Aono Takeshi
  • Arystar Krory III – Wampir, który pije krew Akum, zamiast ludzkiej. Poznajemy go, kiedy Allen udaje się do Rumunii w poszukiwaniu Generała Crossa. Crow (przydomek Arystara, nadany mu przez Laviego) mieszkał w zamku w pobliżu rumuńskiej wioski. Towarzyszyła mu jego ukochana, Eliade, która – jak się później okazało – była jednym z demonów wysłanym do niego przez Milenijnego Hrabiego. Wcześniej mieszkał z dziadkiem – Arystarem Krorym I. Nie pozwalał on swojemu wnukowi wychodzić na zewnątrz zamku, który tęsknił właśnie za tym światem. Crow, gdy jego Innocence jest w stanie spoczynku – jest naiwny, gapowaty; natomiast gdy jest ono aktywne – staje się wtedy chamski, wredny, niesamowicie szybki i mówi strasznie głośno. Walczy w obronie przyjaciół bez strachu o własne życie. Jego postać była wzorowana na japońskim piosenkarzu Yūsuke Santamaria.
Seiyū: Mitsuo Iwata
  • Miranda Lotto – Niemka. Jej mocą jest władanie czasem, jednak tylko w defensywie. Potrafi leczyć rany swoich kompanów, bądź też przedmioty, które uległy zniszczeniu, jednak tylko przez jakiś czas – gdy jej moc się wyczerpuje, wszystko wraca do swojego dawnego stanu (Time Recovery). Roztrzepana, ma o sobie bardzo niskie mniemanie. Uważa, że jest tylko zawadą i nic nie potrafi zrobić dobrze. W rzeczywistości to bardzo troskliwa osoba. Poznać to można choćby po tym, gdy próbowała ochronić przyjaciół przed Akumami, robiąc z siebie przynętę. Seiyū: Megumi Toyoguchi
  • Noise Marie – kompan Kandy i uczeń gen. Tiedolla. Posiada Innocence Typu Wyposażeniowego (Equipment Type), umieszczone w jego słuchawkach, które nosi cały czas na uszach. We wspomnieniach Kandy spotkał się z nim i z Bakiem w Dziale Azjatyckim, kiedy to Yuu uciekał przez Krukami. Niedługo potem zostaje uratowany przez tego samego chłopca i uciekają do miejsca, w którym budzili się kandydaci na Egzorcystów „Drugiej Generacji”.
Seiyū: Kiyoyuki Yanada
  • Chaoji Han – jest jednym z trzech ocalałych członków załogi statku Anity, który został zaatakowany przez Akumę na pełnym morzu. Szczerze nienawidził akum i Klanu Noah, dlatego nie mógł przebaczyć Allenowi za to, że ten próbował ratować Tyki Mikka. Chaoji został posiadaczem Innocence tuż po wygranej bitwie w Arce. Trafił do drużyny Generała Tiedolla, do której należeli też Kanda Yuu i Noise Marie.
Seiyū: Mamoru Miyano
  • Hevlaska – jak sama o sobie powiedziała: jest „Strażnikiem Kostki” („Guardian of the Cube”) i częścią Zakonu od momentu jego powstania. Jest w stanie „włożyć” Innocence w ciało Egzorcysty i określić stopień jego synchronizacji i ukryty potencjał. Każde Innocence odzyskane w czasie misji jest umieszczane w jej „ciele” i czeka na swojego przyszłego „nosiciela”.
Seiyū: Yuko Kaida
  • Daisya Barry – 19-letni Egzorcysta z Bodrum (Turcja); fan piłki nożnej. Był uczniem gen. Tiedolla. Jego bronią przeciwko akumom był Charity Bell. Daisya został zamordowany przez Tyki Mikka, a jego zwłoki zostały powieszone na słupie na kształt orła.
Seiyū: Yanaka Hiroshi
  • Suman Dark – dołączył do Czarnego Zakonu (Black Order) pięć lat przez początkiem fabuły mangi/anime, by opłacić leczenie swojej córki. W trakcie jednej z misji on i jego koledzy zostali zaatakowani przez Tyki Mikka. Chakar Rabon i Kazana Reed ponieśli śmierć na miejscu. Suman tak bardzo wystraszył się śmierci, że zdradził Noah lokalizację reszty towarzyszy, by ocalić skórę. Zaraz po tym jego Innocence sprzeciwiło mu się i po strasznej transformacji stał się Fallen One. Allen Walker próbuje ratować go przed zbuntowanym Innocence, lecz mimo poniesionego wysiłku, Suman wkrótce umiera, a z jego ciała wydostają się Tease – motyle Tyki Mikka.
Seiyū: Gôda Hozumi

Generałowie

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Cross – nauczyciel i mistrz Allena. Jest osobą, która często miesza się w bójki i popada w długi. To wielki kobieciarz. Bohaterowie szukali go bardzo długo, lecz Allen tak naprawdę nie chciał się z nim ponownie spotkać. Cross jest posiadaczem rewolweru z zawsze trafiającymi w cel nabojami. W walce ma także możliwość korzystania z magii sterowanej martwej Egzorcystki imieniem Maria, co pozwala mu na korzystaniu z jej pasożytniczego typu anti-akuma broni.
  • Froi Tiedoll – nauczyciel i mistrz Kandy oraz Mariego. Typ miłego dziadka (przynajmniej z pozoru) uwielbiającego rysować. Mimo swoich lat, czynnie uczestniczy w wojnie, nie szczędząc czasu ani umiejętności na ratowanie innym życia. Jego broń to Maker of Eden, która przybiera formę krucyfiksu i pręta, duchowego dłuta.
  • Claud Nine – jedyna kobieta generał, o której niewiele w sumie wiadomo. Ciepła, prawdomówna i stanowcza pani generał, jest wspaniałym przedstawicielem egzorcystów. Po krótkim spotkaniu z nią w odcinku 59 (podczas rozmowy z Komuim), jest okazja ją oglądać dopiero w 96, kiedy to prowadzi rozmowę z Marianem Crossem. I to właśnie scena, dzięki której Cloud staje się znana. Wystarczyło kilka zdawkowych zdań, by w pewnym momencie rozmowa przybrała zupełnie niefachowy obrót. Z czego słynie Marian? Ano z podrywu kobiet. Wiedziała też o tym Nine, która zwyczajnie, bezproblemowo, ale niezwykle grzecznie... „zmyła” „boskiego” amanta. Jej innocence to typ pasożyta. Mała małpka, Lau Shimin, która bardzo rzadko opuszcza ramię właścicielki. Dopiero po aktywacji przyjmuje formę potwora, fanatycznie oddanego Nine.
  • Winters Socaro – bardzo agresywny generał i były więzień celi śmierci. W odróżnieniu od większości innych generałów, wydaje się mało względny dla swoich podopiecznych. Jego anty-akuma broń, Madness, po wywołaniu przybiera kształt dwóch ostrzy połączonych ze sobą specjalnym pierścieniem.
  • Kevin Yeegar – pierwsza ofiara klanu Noah. Jego specjalną umiejętnością jest władanie łańcuchami. W przeszłości był nauczycielem, jednak kiedy Akuma zabiła wszystkich jego uczniów, został Egzorcystą. Niedługo po tym, jak poznał Allena, został napadnięty przez Noah. Przegrał, a jego ciało zostało powieszone na drzewie jego własnymi łańcuchami. Gdy Egzorcyści go znaleźli, był ledwo żywy. Jego organy stopniowo zanikały, co było efektem walki z Tyki Mikkiem. Przed śmiercią przekazał kompanom wiadomość od Milenijnego Earla, zaśpiewaną w formie piosenki Road.
Seiyū: Kiyoshi Kawakabu

Kwatera Główna (Black Order Headquarters)

[edytuj | edytuj kod]
  • Komui Lee – starszy brat Lenalee i „kierownik” Kwatery Głównej. To on przydziela misje egzorcystom, zajmuje się dokumentacją, a także pracuje co nieco w departamencie naukowym. Do Egzorcystów dołączył dla młodszej siostry, którą zawsze stara się chronić jak umie, mając praktycznie obsesję na tym punkcie. Posiada charakterystyczny niebieski kubek z różowym króliczkiem. Jest też często powodem wielu śmiesznych sytuacji zaistniałych w serii.
  • Reever Wenhamm – 26-letni szef Sekcji Naukowej w HQ. Choć często skarży się na zachowanie Komuiego, Reever podziwia go.
  • Johnny Gill – współpracownik i przyjaciel Tappa Doppa i innych naukowców pracujących w Sekcji Naukowej. Jest dość wrażliwą osobą; zawsze wszystkim się przejmuje i nie umie opanować targających nim emocji.
Seiyū: Tomohiro Tsuboi
  • 65 – 'nieczłowiek'; pracuje w Sekcji Naukowej.
  • Tapp Dopp – współpracownik i przyjaciel Johnny’ego Gilla; ginie w czasie ataku Noah na HQ.
  • Główna pielęgniarka/Matron – surowa i nieznosząca sprzeciwu kobieta, która traktuje swoje powołanie bardzo na poważnie.

Oddział w Azji

[edytuj | edytuj kod]
  • Bak Chan – blond włosy fan Lenalee. Jest ukazany bardziej, jako postać komediowa. Potrafi być jednak poważny. Wyjątkowo dba o innych i stara się pomóc jak tylko może. Gdy się zdenerwuje, na skórze pojawiają mu się czerwone plamy i mdleje.
  • Samo Han Wong – podwładny Baka. Wyjątkowo troskliwy staruszek, przejmujący się wszystkim i wszystkimi.
  • Lou Fa – nastolatka z wieloma kompleksami. Twardo stąpa po ziemi i jest przyczyną wielu zabawnych sytuacji. Zakochana w Allenie, jednak nigdy nie zdobyła się na odwagę aby mu to wyznać.
  • Fou – strażniczka Armii Azjatyckiej. Została stworzona przez pradziadka Baka. Fou uratowała Allena przed niechybną śmiercią, a potem przyczyniła się w znaczący sposób do odzyskania przez niego Innocence.

Sprzymierzeńcy Earla

[edytuj | edytuj kod]
  • Lero – gadająca parasolka i ulubiona zabawka Road, w Anime niczym szczególnym [w sile] się nie wyróżnia oprócz tego, że ciągle gada i wypowiada swoje imię w jakiejkolwiek wypowiedzi. Jej głowa przypomina miniaturkę dyni halloweenowej. W czasie walki w Edo, Lero była odpowiedzialna za porwanie Lenalee i transport jej do Arki, gdzie Egzorcystka miała być zniszczona razem z Arką.
Noah Family (Klan Noego)
  • Jasdebi = Jasdero + Debitto (Noah Więzi) – pierwotny Noah nosi imię Jasdebi. Na co dzień jednak przyjmuje on postać dwóch braci; posiadają oni dosyć specyficzne poczucie humoru: celują w kogo popadnie swoimi pistoletami i szydzą ze wszystkich napotkanych. Jasdero i Debitto posiadają moc materializacji: są w stanie stworzyć (przez dwie myśli jednocześnie) naboje o różnorodnych właściwościach, by potem użyć ich w walce z przeciwnikiem. W najgorszej konieczności potrafią się łączyć w jednego Noah. Pomimo ogromnej mocy przegrywają walkę z Arystarem Krorym, jednak nie giną. W mandze po raz kolejny pojawiają się na zwołanym przez Earla zebraniu rodziny Noah.
  • Tyki Mikk (Noah Przyjemności, inaczej Joido) – młodszy brat Sheryla Kamelot i wuj Road Camelot. Jak na Noah jest dosyć opanowaną osobą, która jako jedyna [chyba] myśli racjonalnie i poważnie w królestwie Earla. Jego bronią są ludożerne motyle zwane przez niego Tease, zaś zdolnością jest możliwość przenikania przez rzeczy materialne (prócz Innocence). Pierwszy raz spotykamy go w pociągu, kiedy to Allen, Lavi oraz Krory wyruszyli z Rumunii na poszukiwania Crossa.
  • Road Camelot (Noah Snu) – wesoła Noah o żywej duszy oraz zabawnym podejściu do walki. Pomimo swego wyglądu nazywana jest Pierwszym Dzieckiem („First Child”) bądź 'najstarszą' (oldest). Jest adoptowaną córką Sheryla Camelota i jego żony. Obdarzona jest zdolnością do podróżowania między wymiarami bez użycia Arki Noah i wykazuje pewne zastosowanie pełnej regeneracji, telekinezy i telepatii.
  • Skin Bolic (Noah Gniewu) – rozdrażniony wielkolud, agresywny w stosunku do służących, wulgarny. Uwielbia jeść słodycze. Został zabity przez Kandę Yuu.
  • Lulu Bell (Noah Żądzy) – silna Noah, która jest czymś w stylu Kameleona: może zmieniać się w kogo lub co chce za pomocą swoich umiejętności.
  • Sheryl Camelot – przybrany ojciec Road i starszy brat Tyki Mikka. Ma chorowitą żonę. Wysoki, z czarnymi włosami, i tak, jak u wszystkich Noah, bliznami w kształcie krzyża na czole. Manipuluje dyplomatycznymi sytuacjami, pozwalając na rozpoczęcie wojny, która ma doprowadzić do stworzenia więcej akuma.
  • Neah Walker „Czternasty” (14th – Noah Destrukcji) – brat Many (przybranego ojca Allena). Aktualnie przebywa w ciele głównego bohatera. Zwany także „Graczem”, „Pianistą”, „Muzykiem”; był dodatkowym członkiem rodziny Noah i młodszym bratem Many. Zdradził Milenijnego Hrabię (ang. The Earl of the Millenium) i próbował go zabić, lecz stało się dokładnie na odwrót. Przed śmiercią udało mu się wszczepić „siebie” w pamięć Allena Walkera, czyniąc go następnym gospodarzem wspomnień Czternastego.
  • Wisley (Noah Wiedzy) – Noah, któremu powierzono schwytanie Yuu Kandy. Posiada umiejętność czytania w myślach. Sam mówi, ze „szanuje cudzą prywatność”, jednak to nie do końca prawda. Nie zawsze zastanawia się nad tym co robi i jest z reguły bardzo spokojny. Ma krótkie, białe włosy i nosi przewiązaną na głowie pasiastą szarfę. Na czole ma troje dodatkowych oczu, które dopełniają jego zdolności (potrafi m.in. wysadzić głowę tego, kto w te oczy spojrzy).

Manga

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy rozdział mangi opublikowano w magazynie „Shūkan Shōnen Jump” wydawnictwa Shūeisha 31 maja 2004[3]. Seria kilkakrotnie była wstrzymywana z powodu problemów zdrowotnych autorki[4][5]. Publikację wznowiono 9 marca 2009[6], a ostatni, 186. rozdział w tym magazynie ukazał się 27 kwietnia 2009[7][8]. Tego samego roku, 17 sierpnia, manga pojawiła się w sezonowym magazynie „Akamaru Jump”, a następnie wznowiono jej publikację w miesięczniku „Jump Square”, gdzie ukazywała się od 4 listopada 2009[8][9] do 4 stycznia 2013[10]. Po ponad dwuletniej przerwie, seria została przeniesiona do kwartalnika „Jump SQ.Crown”, w którym ukazywała się od 17 lipca 2015[11][12] do 19 stycznia 2018, kiedy to zakończono publikację czasopisma[13]. Następnie manga została przeniesiona do nowo powstałego kwartalnika „Jump SQ.Rise”, w którym wydawana jest od 16 kwietnia 2018[14][15].

Poszczególne rozdziały publikowane są również w formacie tankōbon nakładem wydawnictwa Shūeisha. Pierwszy tom, opublikowany 4 października 2004[16], przedstawia na okładce Allena Walkera oraz Milenijnego Earla. W pierwotnej wersji obaj bohaterowie zostali ukazani od tyłu, jednak redakcja zażądała, aby Allen – jako główny bohater – był bardziej widoczny[17]. Początkowo Hoshino planowała, by każda okładka koncentrowała się na jednej postaci, jednak od dziewiątego tomu zdecydowała się na zróżnicowane projekty obejmujące większą liczbę bohaterów[18]. Według stanu na 4 lipca 2025, do tej pory wydano 29 tomów[19].

22 sierpnia 2025 wydanie mangi w Polsce zapowiedziało wydawnictwo Waneko, natomiast premiera pierwszego tomu zaplanowana jest na 18 listopada tego samego roku[20].

NrJęzyk japońskiJęzyk polski
Data wydaniaISBNData wydaniaISBN
14 października 2004[16]ISBN 978-4-08-873691-418 listopada 2025[20]
231 grudnia 2004[21]ISBN 978-4-08-873760-7—
39 marca 2005[22]ISBN 978-4-08-873784-3—
47 maja 2005[23]ISBN 978-4-08-873810-9—
59 lipca 2005[24]ISBN 978-4-08-873832-1—
64 października 2005[25]ISBN 978-4-08-873865-9—
726 grudnia 2005[26]ISBN 978-4-08-873888-8—
84 lipca 2006[27]ISBN 978-4-08-874029-4—
911 listopada 2006[28]ISBN 978-4-08-874293-9—
102 lutego 2007[29]ISBN 978-4-08-874318-9—
112 maja 2007[30]ISBN 978-4-08-874341-7—
129 października 2007[31]ISBN 978-4-08-873691-4—
134 grudnia 2007[32]ISBN 978-4-08-874435-3—
144 marca 2008[33]ISBN 978-4-08-874486-5—
154 czerwca 2008[34]ISBN 978-4-08-874528-2—
164 września 2008[35]ISBN 978-4-08-874566-4—
174 grudnia 2008[36]ISBN 978-4-08-874605-0—
184 czerwca 2009[37]ISBN 978-4-08-874642-5—
194 grudnia 2009[38]ISBN 978-4-08-874675-3—
204 czerwca 2010[39]ISBN 978-4-088-74764-4—
213 grudnia 2010[40]ISBN 978-4-08-870133-2—
223 czerwca 2011[41]ISBN 978-4-08-870240-7—
234 kwietnia 2012[42]ISBN 978-4-088-70392-3—
241 listopada 2013[43]ISBN 978-4-08-870539-2—
253 czerwca 2016[44]ISBN 978-4-08-870539-2—
264 lutego 2019[45]ISBN 978-4-08-881712-5—
274 sierpnia 2020[46]ISBN 978-4-08-882389-8—
284 października 2022[47]ISBN 978-4-08-883268-5—
294 lipca 2025[19]ISBN 978-4-08-884330-8—

Light novel

[edytuj | edytuj kod]

Trzytomowa seria light novel autorstwa Kayi Kizakiego oparta na mandze, zatytułowana D.Gray-man: Reverse, została wydana przez wydawnictwo Shūeisha. Pierwszy tom, opublikowany 30 maja 2005, przedstawia podróż Allena do Black Order po ukończeniu treningu egzorcysty, misję Yū Kandy, który poszukuje czarownicy, oraz historię szefa azjatyckiej filii Baka Chana, próbującego dowiedzieć się, w jaki sposób Komui Lee został wybrany na przewodniczącego filii europejskiej (zamiast niego)[48]. Drugi tom, wydany 4 lipca 2006, rozgrywa się w siedzibie Black Order. Allen i inni bohaterowie uczestniczą w przyjęciu, Lavi szkoli się na następcę Bookmana przed spotkaniem z Allenem, a Milenijny Earl poszukuje ludzi do stworzenia nowych Akuma[49]. Trzeci tom ukazał się 3 grudnia 2010. W pierwszym rozdziale ukazana jest historia naukowczyni Black Order, Rohfy, poszukującej Allena, w którym się podkochuje. Drugi rozdział przedstawia dzieciństwo Allena, który po porzuceniu przez rodziców zamieszkał w cyrku[50].

Anime

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2006 wydawnictwo Shūeisha ogłosiło, że manga D.Gray-man zostanie zaadaptowana na telewizyjny serial anime[51]. Za reżyserię odpowiadał Osamu Nabeshima, scenariusz napisała Reiko Yoshida, postacie zaprojektował Hideyuki Morioka, muzykę skomponował Kaoru Wada, natomiast animację wykonało studio TMS Entertainment[52]. 103-odcinkowy serial był nadawany w stacji TV Tokyo od 3 października 2006 do 30 września 2008[53]. W Polsce anime było emitowane na antenie AXN Spin HD[54].

Drugi sezon, zatytułowany D.Gray-man Hallow, został zapowiedziany podczas wydarzenia Jump Festa 2016[55]. Reżyserią zajął się Yoshiharu Ashino, za scenariusz odpowiadali Michiko Yokote, Tatsuto Higuchi i Kenichi Yamashita, a projekty postaci przygotował Yōsuke Kabashima. Produkcją animacji ponownie zajęło się studio TMS Entertainment, natomiast muzykę skomponował ponownie Kaoru Wada. Emisja rozpoczęła się 4 lipca i zakończyła 26 września 2016, licząc 13 odcinków[56][57].

Gry komputerowe

[edytuj | edytuj kod]

Powstały dwie komputerowe gry przygodowe oparte na pierwszej adaptacji anime D.Gray-man. Pierwsza z nich, D.Gray-man: Kami no shitotachi (jap. D.Gray-man 神の使徒達), ukazała się na konsolę Nintendo DS 29 marca 2007 w Japonii nakładem Konami i pozwalała graczom wcielić się m.in. w Allena i jego towarzyszy[58]. Druga gra, D.Gray-man: Sousha no shikaku (jap. D.Gray-man 奏者ノ資格), została wydana na konsolę PlayStation 2 11 września 2008. Fabuła skupia się na treningu Allena w azjatyckiej siedzibie Black Order, gdzie próbuje odzyskać moce utracone w poprzedniej walce, aby ponownie dołączyć do sojuszników w walce przeciwko Akumom i Noah[59][60].

Postać Allena, wraz z innymi bohaterami serii, pojawiła się także w bijatyce na Nintendo DS Jump Super Stars oraz jej kontynuacji Jump Ultimate Stars[61][62], a ponadto Allen występuje jako postać wspierająca w grze J-Stars Victory VS[63].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b D.Gray-man [online], Viz Media [dostęp 2025-08-22] (ang.).
  2. ↑ Leroy Douresseaux, D.Gray-Man: Volume 9 [online], ComicBookBin, 2 maja 2009 [dostęp 2025-08-22] (ang.).
  3. ↑ 2004年Vol.27 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2008-02-05] (jap.).
  4. ↑ Christopher Macdonald, D.Gray-man Manga-ka Ill [online], Anime News Network, 7 listopada 2005 [dostęp 2025-08-22] (ang.).
  5. ↑ Christopher Macdonald, D.Gray-man on Hiatus... Again [online], Anime News Network, 24 lutego 2006 [dostęp 2025-08-22] (ang.).
  6. ↑ Egan Loo, Katsura Hoshino to Resume D.Gray-man Manga on March 9 [online], Anime News Network, 15 lutego 2009 [dostęp 2025-08-22] (ang.).
  7. ↑ 「D.Gray-man」SQ.に移籍発表、復活第1弾は赤マル掲載 [online], Natalie, 17 sierpnia 2009 [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  8. ↑ a b Egan Loo, D. Gray-man to Move to Jump SQ. After 1/2-Year Hiatus [online], Anime News Network, 17 sierpnia 2009 [dostęp 2025-08-22] (ang.).
  9. ↑ SQ.12月号、小田扉が新連載。2月号からは矢吹健太朗も [online], Natalie, 4 listopada 2009 [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  10. ↑ ジャンプSQ.2013年2 [online], Media Arts Database [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-20] (jap.).
  11. ↑ Karen Ressler, D. Gray-man Manga Relaunches in New Jump Square Crown Magazine [online], Anime News Network, 3 lipca 2015 [dostęp 2025-08-22] (ang.).
  12. ↑ Dグレに血界戦線新シリーズも、ジャンプスクエア新増刊「CROWN」本日発売 [online], Natalie, 17 lipca 2015 [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  13. ↑ ジャンプSQ.CROWNが本日発売号で刊行終了、4月に新増刊SQ.RISE誕生 [online], Natalie, 19 stycznia 2018 [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  14. ↑ ジャンプSQ.新増刊・RISE発売！小畑健、加藤和恵が互いの作品描くポスターも [online], Natalie, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  15. ↑ Jennifer Sherman, Twin Star Exorcists Spinoff Manga Ends in 1st Issue of New Jump SQ. Rise Magazine [online], Anime News Network, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2025-08-22] (ang.).
  16. ↑ a b D．Gray－man　　1 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  17. ↑ D.Gray-man Illustrations: NOCHE, Viz Media, 2011, s. 111, ISBN 978-1-4215-4124-2 (ang.).
  18. ↑ Katsura Hoshino, D.Gray-man, t. 10, Viz Media, 2008, s. 126, ISBN 978-1-4215-1937-1 (ang.).
  19. ↑ a b D.Gray-man 29 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  20. ↑ a b NOWA SERIA 👉 D.GRAY-MAN już 18 listopada! [online], Waneko, 22 sierpnia 2025 [dostęp 2025-08-22] (pol.).
  21. ↑ D．Gray－man　　2 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  22. ↑ D．Gray－man　　3 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  23. ↑ D．Gray－man　　4 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  24. ↑ D．Gray－man　　5 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  25. ↑ D．Gray－man　　6 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  26. ↑ D．Gray－man　　7 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  27. ↑ D．Gray－man　　8 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  28. ↑ D．Gray－man　　9 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  29. ↑ D．Gray－man　　10 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  30. ↑ D．Gray－man　　11 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  31. ↑ D．Gray－man　　12 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  32. ↑ D．Gray－man　　13 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  33. ↑ D．Gray－man　　14 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  34. ↑ D．Gray－man　　15 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  35. ↑ D．Gray－man　　16 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-29] (jap.).
  36. ↑ D．Gray－man　　17 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-18] (jap.).
  37. ↑ D．Gray－man　　18 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-10] (jap.).
  38. ↑ D．Gray－man　　19 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-30] (jap.).
  39. ↑ D．Gray－man　　20 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04] (jap.).
  40. ↑ D．Gray－man　　21 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-07] (jap.).
  41. ↑ D．Gray－man　　22 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-09] (jap.).
  42. ↑ D．Gray－man　　23 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-26] (jap.).
  43. ↑ D．Gray－man　　24 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-09] (jap.).
  44. ↑ D．Gray－man　　25 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-17] (jap.).
  45. ↑ D.Gray－man 26 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  46. ↑ D.Gray－man 27 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  47. ↑ D.Gray－man 28 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-22] (jap.).
  48. ↑ D．Gray−man reverse1 旅立ちの聖職者 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-23] (jap.).
  49. ↑ D．Gray−man reverse2 四十九番目の名前 [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-23] (jap.).
  50. ↑ D．Gray−man reverse3 Lost Fragment of Snow [online], Shūeisha [dostęp 2025-08-23] (jap.).
  51. ↑ D.Gray-man Anime Announced [online], Anime Nation, 26 czerwca 2006 [dostęp 2025-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-14] (ang.).
  52. ↑ あにてれ：D.Gray-man [online], TV Tokyo [dostęp 2025-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-10] (jap.).
  53. ↑ D.Gray-man (TV) [online], Anime News Network [dostęp 2025-08-23] (ang.).
  54. ↑ AXN Spin HD - Restart ramówki! [online], ampolska.net, 2 lutego 2012 [dostęp 2025-08-23] (pol.).
  55. ↑ Crystalyn Hodgkins, D.Gray-man Manga Gets New TV Anime Series in 2016 With New Cast [online], Anime News Network, 20 grudnia 2015 [dostęp 2025-08-23] (ang.).
  56. ↑ Egan Loo, New D. Grayman TV Anime's Promo Video Reveals More of Cast, Title, July Premiere [online], Anime News Network, 26 marca 2016 [dostęp 2025-08-23] (ang.).
  57. ↑ Rafael Antonio Pineda, D.Gray-man Hallow Anime to Premiere on July 4 [online], Anime News Network, 1 czerwca 2016 [dostęp 2025-08-23] (ang.).
  58. ↑ D.Gray-Man: Kami no Shitotachi Tech Info [online], GameSpot [dostęp 2025-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-27] (ang.).
  59. ↑ D.Gray-man: Sosha no Shikaku [online], IGN [dostęp 2025-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-02] (ang.).
  60. ↑ News [online], TV Tokyo [dostęp 2025-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-25] (jap.).
  61. ↑ JUMP SUPER STARS [online], Nintendo [dostęp 2025-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-06] (jap.).
  62. ↑ JUMP ULTIMATE STARS [online], Nintendo [dostęp 2025-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-04] (jap.).
  63. ↑ Saint Seiya And D.Gray-man's Allen Walker Join J-Stars Victory Vs. [online], Siliconera, 25 grudnia 2013 [dostęp 2025-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-30] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=D.Gray-man&oldid=77553829”