Przejdź do zawartości

Shūeisha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shūeisha Inc.[1]
株式会社集英社
Logo
Ilustracja
Siedziba firmy
Państwo

 Japonia

Siedziba

Chiyoda, Tokio

Adres

2-5-10 Hitotsubashi, Chiyoda-ku, 101-8050 Tokio[2]

Data powstania

1925[3]
sierpień 1926 (wyodrębnienie)[2]
1949 (jako firma)[2]

Forma prawna

Kabushiki-gaisha

Prezes

Marue Horiuchi[2]

Zatrudnienie

748 osób (01.10.2017)[2]

brak współrzędnych
Strona internetowa

Shūeisha Inc. (jap. 株式会社集英社 Kabushiki-gaisha Shūeisha)japońskie wydawnictwo literackie z siedzibą w okręgu Chiyoda w Tokio[4][2]. Powstało w 1925 roku jako dział rozrywkowy wydawnictwa Shōgakukan.

Shūeisha wydaje czasopisma (m.in.: „Shūkan Shōnen Jump”, „Shūkan Young Jump”, „Non-no” czy „Ultra Jump”). Współpracuje z wydawnictwami Shōgakukan, Hakusensha i Viz Media[5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Shūeisha zostało założone w 1925 przez jedno z kluczowych wydawnictw japońskich Shōgakukan. W 1926 zostało wyodrębnione jako osobne wydawnictwo[3].

Pierwszą powieścią opublikowaną przez Shūeisha[4], jeszcze publikującemu jako dział należący do Shōgakukan, była Jinjō Shōgaku Ichinen Josei. Dwie kolejne, Danshi Ehon i Joshi Ehon, zostały wydane w 1927 roku[3].

W 1928 Shūeisha Inc. podjęło się edycji kompilacji prac Gendai Yūmoa Zenshū[3]. Wydano wówczas 12 tomów, w tym Joshi Shinjidai Ei Shūji Chō (zeszyt ćwiczeń do alfabetu łacińskiego dla szkół średnich dla dziewcząt) oraz Shinjidai Ei Shūji Chō (zeszyt ćwiczeń do alfabetu łacińskiego dla gimnazjum). W 1930 wydano powieść detektywistyczną zatytułowaną Tantei Kidan, a Gendai Yūmoa Zenshū zakończono na 24. tomie. Danshi Yōchien i Joshi Yōchien opublikowano w 1931.

W 1933 przeprowadzono remont siedziby firmy w dzielnicy Hitotsubashi, przy okazji zmieniono adres.

W 1949 Shūeisha wydało serię mang zatytułowaną Omoshiro Book[6]. W jej skład wchodziła m.in. obrazkowa książka Shōnen Oja, która zyskała popularność wśród młodzieży. Pierwszy tom Shōnen Oja okazał się bestsellerem. Nazwano go Shōnen Oja Oitachi Hen.

Początkowo opublikowanymi magazynami były Akaruku Tanoshii oraz Shōnen Shōjo Zasshi. We wrześniu 1949 r. przekształcono Omoshiro w magazyn zawierający całą zawartość poprzedniej wersji. Następnie w 1950 r. wydano Hinomaru, specjalną edycję periodyku. Oprócz Omoshiro Book w 1951 r. została opublikowana Shōjo Book, zawierająca mangę skierowaną do nastoletnich dziewcząt[6].

Shūeisha stało się całkowicie niezależne w 1952 roku. W tym samym roku Omoshiro Book przestał być emitowany, a Myōjō zaczęto wydawać jako miesięcznik. Seria Omoshiro Book była publikowana w wydaniach bunkoban w ramach serii Omoshiro Manga Bunko. Wydano także Yoiko Yōchien[6], a magazyn „Omoshiro Book” został zastąpiony przez „Yōnen Book”.

Sukces Shōjo Book w 1955 doprowadził do rozpoczęcia publikacji magazynu Ribon. Powieść Joshi Yōchien Kobato zaczęto wydawać w 1958 roku. Specjalna edycja „Myōjō” nazwana „Weekly Myōjō” ukazała się 23 listopada. W 1959 roku zamiast „Omoshiro Book” wprowadzono edycję męskiej linii „Shōjo Book”, którą wydano także jako bunkoban Shōjo Manga Bunko[7].

W latach sześćdziesiątych ukazał się kolejny numer spin-offu „Myōjō”, zatytułowany „Bessatsu Weekly Myōjō”. Pojawiło się również wiele innych książek, w tym Hirosuke Yōnen Dōwa Bungaku Zenshū, Hatachi no Sekkei, Dōdōtaru Jinsei, Shinjinsei Gekijō i Gaikoku kara Kita Shingo Jiten[7].

W 1962 roku Shūeisha wydało żeńską wersję magazynu „Myōjō” pod nazwą „Josei Myōjō”, a już rok później rozpoczęło publikację czasopisma „Margaret”. W 1964 roku ukazała się 24-tomowa edycja Kanshi Taikei, a seria powieści Compact została wprowadzona jako nowość wydawnicza Shūeishy. W 1965 roku na rynek trafiły dwa nowe magazyny: „Cobalt” oraz „Shōnen Book”, będący dodatkiem do „Bessatsu Shōnen Book”[7].

W 1966 roku Shūeisha wypuściło tygodniki: „Playboy”, „Seishun to Dokusho” i „Shōsetsu Junia” oraz powieść „Nihon Bungaku Zenshū”, która to została wydana w 88 tomach[8].

Opracowano także kolejny magazyn dotyczący mangi, który nazwano Young Music. Deluxe Margaret wprowadzono w 1967 roku jako dodatek do Margaret Comics i Ribon Comics. W 1968 roku Shūeisha rozpoczęło publikację magazynu Hoshi Young Sense w miejsce Young Sense. W tym roku Margaret wprowadził odpowiednik angielskiego pisma Seventeen, a Shūkan Shōnen Jump zaczęto wydawać dwa razy w tygodniu. W 1969 roku weszły na rynek magazyny Joker oraz Bessatsu Seventeen. Jeszcze w tym samym roku Shōnen Jump przekształcono w tygodnik; jednocześnie zmieniając tytuł na Weekly Shōnen Jump. Rok 1970 był początkiem edycji magazynu Subaru, a 1971 magazynu Ocean Life. W 1973 roku po raz pierwszy opublikowano magazyn Playgirl. Rok później Weekly Shōnen Jump rozpoczął wydawanie siostrzanych projektów Akamaru Jump i Monthly Shōnen Jump, a także SAISON de non・no[8].

Magazyny

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa magazynu Zakończony Zawiera
Omoshiro Book (おもしろブック) Tak Shōnen-manga i Shōjo-manga
Hinomaru Tak Shōnen-manga i Shōjo-manga
Shōjo Book (少女ブック) Tak Shōjo-manga
Myōjō (明星) Nie Kultura i muzyka
Yōnen Book (幼年ブック) Tak Kodomo-muke-manga
Ribon (りぼん) Nie Shōjo-manga
Shūkan Myōjō (週刊明星) Tak Kultura i muzyka
Shōnen Book (少年ブック) Tak Shōnen-manga
Bessatsu Myōjō (別冊週刊明星) Tak Kultura i muzyka
Josei Myōjō (女性明星) Tak Moda damska
Margaret (マーガレット) Nie Shōjo-manga
Bessatsu Margaret (別冊マーガレット) Tak Shōjo-manga
Bessatsu Shōnen Book (別冊少年ブック) Tak Shōnen-manga
Shūkan Playboy (週刊プレイボーイ) Nie Erotyka, Seinen-manga
Shōsetsu Junia (小説ジュニア) Tak Powieść
Nihon Bungaku Zenshū (日本文学全集) Tak
Seishun to Dokusho (青春と読書) Nie Grafika i sztuka
Young Music (ヤングミュージック) Tak Muzyka
„Deluxe Margaret” (jap. デラックス マーガレット) (potocznie także jako „Derama” (jap. デラマ)) ...-2010[9] shōjo-manga/josei-manga
„Bessatsu Margaret Sister” (jap. 別冊マーガレット sister) (potocznie także jako „Betsuma sister” (jap. 別マsister)) 2010-...[10] shōjo-manga/josei-manga
Bessatsu Young Sense (別冊ヤングセンス) Tak
Shūkan Seventeen (週刊セブンティーン) Tak
Joker (ジョーカー) Tak
Guts (guts) Tak
Shūkan Shōnen Jump (週刊少年ジャンプ) Nie
Bessatsu Shōnen Jump (別冊少年ジャンプ) Tak
Subaru (すばる) Nie
Non-no (ノン-ノ) Nie
Ocean life (オーシャンライフ) Tak
Roadshow (ロードショー) Nie
Gekkan Seventeen (月刊セブンティーン) Tak
Play Girl (プレイガール) Tak
„Gekkan Shōnen Jump” (jap. 月刊少年ジャンプ) ...-2007[11] shōnen-manga
Saison de Non-no (SAISON de non・no) Tak
Shūkan Margaret (週刊マーガレット) Tak
Gekkan Playboy (月刊プレイボーイ) Tak
More (MORE) Nie
Bessatsu Hair Catalog (別冊ヘアカタログ) Tak
Bouquet (ぶ~け) Tak
Shūkan Young Jump (週刊ヤングジャンプ) Nie
Cosmopolitan (コスモポリタン) Nie
Ribon Original (りぼんオリジナル) Nie
„You” (jap. ユー) 1980-2018[12] josei-manga
Cobalt (COBALT) Nie
Non-no More Books (non・no MORE BOOKS) Nie
Lee (リー) Nie
Sumuappu (サムアップ) Tak
Dunk (DUNK) Tak
Office You (OFFICE YOU) Nie
„Business Jump” (jap. ビジネスジャンプ) 1985-2011[13]
Men’s Non-no (メンズノンノ) Nie
„Young You” (jap. ヤングユー) 1986-2005[14] josei-manga
Jōhō Chishiki Imidas (情報・知識 imidas) Tak
Shōsetsu Subaru (小説すばる) Nie
Gekkan Bees Club Tak
Gekkan Tiara (月刊ティアラ) Tak
Super Jump (jap. スーパージャンプ) 1988-2011[15][13]
Grand Jump (jap. グランドジャンプ) 2011-...[15][13]
„Grand Jump PREMIUM” (jap. グランドジャンプPREMIUM) 2011-...[15]
Spur (SPUR) Nie
Bart (バート) Tak
Tanto (TANTO) Tak
V Jump (Vジャンプ) Nie
Fresh Jump (フレッシュジャンプ) Tak
„Chorus” (jap. コーラス) (do 2011) / „Cocohana” (jap. ココハナ) (od 2011) 1992-obecnie[16]
All Natural Tak
Manga Allman (マンガ・オールマン) Tak
Tepee (Tepee) Tak
Telekids (テレキッズ) Tak
Maple (メイプル) Tak
Shūeisha Shinsho (集英社新書) Nie
Ultra Jump (ウルトラジャンプ) Nie
Cookie (クッキー) Nie
Baila (BAILA) Nie
Sportiva (スポルティーバ) Nie
Maquia (MAQUIA) Nie
Pinky (PINKY) Nie
Yomu Ningen Dock Kenkō Hyakka
(読む人間ドック 健康百科)
Tak
Uomo (UOMO) Nie
Gekkan Young Jump (jap. 月刊ヤングジャンプ) ...-2010[17]
Miracle Jump (jap. ミラクルジャンプ) 2011-2017 (zawieszony)[17][18]
Jump Square.” (jap. ジャンプSQ.) 2007-obecnie[19] shōnen-manga
„The Margaret” (jap. ザ マーガレット) 1982-2023[20] shōjo-manga/josei-manga
„Super Dash & Go!” (jap. スーパーダッシュ&ゴー!) 2011-2013[21] light novel (mieszany)

Popularność magazynów

[edytuj | edytuj kod]
Średni nakład czasopism z mangą za okres od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r.[22]
Nazwa magazynu Średni nakład
„Shūkan Shōnen Jump” 1 640 000
„V Jump” 167 000
„Saikyō Jump” 130 000
„Jump SQ.” 170 000 (w tym wydanie cyfrowe)
„Shūkan Young Jump” 450 000
„Ultra Jump” 28 000
„Grand Jump” 160 000
„Ribon” 137 000
„Cookie” 27 000
„Margaret” 30 000
„Bessatsu Margaret” 95 000
„The Margaret” 23 500
„office YOU” 43 000
„Cocohana” 53 000

Magazyny kanzenban

[edytuj | edytuj kod]

Wydawnictwo Shūeisha wypuściło na rynek wiele magazynów kanzenban. Serie publikowano w rocznych cyklach. W jednym magazynie umieszczano do trzech tomów wybranej serii.

Monthly Comic Tokumori

[edytuj | edytuj kod]

Monthly Comic Tokumori (月刊コミック特盛, Gekkan Komikku Tokumori) jest magazynem seinen[23], publikowanym przez spółkę zależną Shueisha’s-Home Sha. Obecnie pismo wydaje co miesiąc serię, opowiadającą samurajską historię – Nobunaga no Kyodai Tetsu Fune: Sengoku no Umi o Seisu[potrzebny przypis].

Shueisha Original

[edytuj | edytuj kod]

Shueisha Original (集英社オリジナル, Shūeisha Orijinaru) jest magazynem o tematyce mangi, publikowanym przez wydawnictwo Shueisha. Pismo Kanzenban posiada indywidualny styl klasycznej serii. Każde wydanie jest kontynuacją ostatniego magazynu. „Shueisha Original” posiadał tylko dwie serie, które były wydawane przez długi czas. Pierwszą serią było Chibi Maruko-chan z shōjo Ribon. Maruko-chan publikowany był od sierpnia 2007 do stycznia 2008 r. Rokudenashi Blues Masanori Morita, który był wydawany w Weekly Shōnen Jump, został wydany po raz pierwszy w marcu 2008 roku i jest nadal publikowany w Shueisha Original[potrzebny przypis].

Shueisha Remix

[edytuj | edytuj kod]

Shueisha Remix (jap. 集英社リミックス, Shūeisha Rimikkusu) to jeden z wielu magazynów wydawanych przez Shueishę. Stanowi on połączenie czterech serii: Shueisha Jump Remix, Shueisha Girls Remix, Shueisha Home Remix oraz Shueisha International Remix[potrzebny przypis].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Company Information. Shūeisha Inc.. [dostęp 2019-02-03].
  2. a b c d e f 会社案内. Shūeisha Inc.. [dostęp 2019-02-03]. (jap.).
  3. a b c d 集英社小史|草創期 [online], Shūeisha [dostęp 2025-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-29] (jap.).
  4. a b Shueisha info, kontakt (jap.).
  5. Shueisha Inc. [online], Shueisha Inc. [dostęp 2025-10-05] (ang.).
  6. a b c 集英社小史|基礎づくり [online], Shūeisha [dostęp 2025-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-07] (jap.).
  7. a b c 集英社小史|成長期. Shūeisha. [dostęp 2025-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (jap.).
  8. a b 集英社小史|発展期. Shūeisha. [dostęp 2025-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-03)]. (jap.).
  9. デラマが今秋リニューアル!誌名は別マ7月号で発表. Natalie, 2010-05-28. [dostęp 2024-02-29]. (jap.).
  10. 別マsister誕生!志村貴子、岩本ナオらが「君に届け」描く. Natalie, 2010-09-01. [dostęp 2024-02-29]. (jap.).
  11. Monthly Shonen Jump To Cease Publication. Anime News Network, 2007-02-24. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  12. 'YOU' Manga Magazine Ends on October 15. Anime News Network, 2018-05-30. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  13. a b c 集英社:新マンガ誌名は「グランドジャンプ」 11月創刊 「俺の空」「バーテンダー」移籍. mantan-web.jp, 2011-09-21. [dostęp 2024-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (jap.).
  14. Young You Magazine Discontinued. Anime News Network, 2005-10-17. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  15. a b c スーパージャンプ最終号「ゼロ」完結、新雑誌に三宅乱丈ら. Natalie, 2011-10-12. [dostęp 2024-03-01]. (jap.).
  16. Chorus Women's Manga Magazine to Relaunch as Cocohana. Anime News Network, 2011-08-26. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  17. a b 月刊ヤンジャンが「ミラクルジャンプ」として来年1月発売. Natalie, 2010-11-30. [dostęp 2024-03-01]. (jap.).
  18. ミラクルジャンプ、リニューアルのため今号をもって充電期間に突入. Natalie, 2017-22-28. [dostęp 2024-03-01]. (jap.).
  19. 500,000-Copy Jump Square Debut Gets 2nd Run of 100,000. Anime News Network, 2007-11-08. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  20. Shueisha's The Margaret Magazine Ceases Publication. Anime News Network, 2023-03-27. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  21. Shueisha's Super Dash & Go! Magazine Ends Publication. Anime News Network, 2013-04-29. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  22. Shueisha Reveals 2019 Circulation Numbers for Manga Magazines. Anime News Network, 2020-06-05. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  23. Magazyny, publikowane przez Shueishe (jap.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]