Przejdź do zawartości

Dag Wirén

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dag Wirén
Ilustracja
Dag Wirén, ok. 1960
Imię i nazwisko

Dag Ivar Wirén

Data i miejsce urodzenia

15 października 1905
Striberg

Pochodzenie

szwedzkie

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 1986
Danderyd

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Dag Ivar Wirén (ur. 15 października 1905 w Stribergu, zm. 19 kwietnia 1986 w Danderyd[1][2]) – szwedzki kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1926–1931 studiował w Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie u Ernsta Ellberga i Oskara Lindberga[1][2][3], następnie od 1931 do 1934 roku był uczniem Leonida Sabaniejewa w Paryżu[3]. W latach 1935–1938 pracował jako bibliotekarz w Związku Kompozytorów Szwedzkich[3], od 1947 do 1963 roku był natomiast jego wiceprzewodniczącym[1][3]. Od 1939 do 1968 roku był członkiem komitetu wykonawczego Svenska Tonsättares Internationella Musikbyrå[3]. Pisywał krytyki muzyczne do dziennika Svenska Morgonbladet (1938–1946)[1][3].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

W swojej twórczości odwoływał się do klasycznych form wyrazu[3], nawiązywał głównie do nurtu neoklasycznego[1][3]. Dojrzały styl Wiréna cechuje się powściągliwą emocjonalnością, aforystyczną i lakoniczną formą[3]. Po 1972 roku zaprzestał komponowania[1].

Ważniejsze dzieła

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][3])

Utwory orkiestrowe

  • 5 symfonii (I 1932, II 1939, III 1943–1944, IV 1951–1952, V 1964)
  • 2 uwertury koncertowe (I 1931, II 1940)
  • Sinfonietta C-dur (1933–1934)
  • Gawot (1934)
  • Scherzo (1934)
  • Serenad na orkiestrę smyczkową (1938)
  • Koncert wiolonczelowy (1938)
  • Liten svit (1941)
  • suita romantyczna Köpmannen i Venedig (1943, zrewid. 1961)
  • Lustspelsuvertyr (1945)
  • Koncert skrzypcowy (1945–1946)
  • Koncert fortepianowy (1947–1950)
  • Divertimento (1954–1957)
  • Triptyk na orkiestrę kameralną (1958)
  • Musik na orkiestrę smyczkową (1966–1967)
  • Concertino na flet i orkiestrę kameralną (1972)

Utwory kameralne

  • 5 kwartetów smyczkowych (I 1929, II 1935, III 1941–1945, IV 1952–1953, V 1969–1970)
  • 2 sonatiny na wiolonczelę i fortepian (I 1931, II 1933)
  • Preludium na wiolonczelę i fortepian (1932)
  • 2 tria fortepianowe (I 1933, II 1961)
  • Suite miniature na 2 skrzypiec, wiolonczelę, kontrabas i fortepian (1934)
  • Chaconne na skrzypce i fortepian (1937)
  • Sonatin (1939)
  • Kwartet na 3 instrumenty dęte i wiolonczelę (1956)
  • Liten serenad na gitarę (1964)
  • Kwintet dęty (1971)

Utwory fortepianowe

  • Tema med variationer (1933)
  • Ironiska småstycken (1945)
  • Sonatin (1950)
  • Improvisationer (1959)
  • Impromptu (1959)
  • Bagatell (1962)
  • Liten pianosvit (1971)

Operetki

  • operetka radiowa Blått, gult, rott (1940)
  • operetka radiowa Den glada patiensen (1941)

Balety

  • Oscarbalen (1949, wyst. Sztokholm 1950)
  • Plats på scenen (1957)
  • Den elaka drottningen (1960, wyst. telewizja szwedzka 1961)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3959. ISBN 0-02-865571-0.
  2. a b The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 991. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 211. ISBN 978-83-224-0935-0.