Danuta Abrahamowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Danuta Abrahamowicz (ur. 18 stycznia 1937 w Kurhanach na Ukrainie, zm. 1995) – polska uczona, slawistka, słowacystka, tłumaczka, działaczka opozycji demokratycznej w PRL[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia w zakresie filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1959)[1]. W latach 1961–1963 była stypendystką w Słowackiej Akademii Nauk[1]. Pracowała jako asystent (1962), a potem starszy asystent (1966–1969) w Zakładzie Nowszych Literatur Słowiańskich UJ[1]. W latach 1969–1972 była lektorem języka polskiego na uniwersytecie w Preszowie na Słowacji[2].

Działała w opozycji demokratycznej. W latach 1982–1989 była aktywna w podziemnym ruchu wydawniczym[1]. Była jednym z założycieli czasopisma Biuletyn Małopolski (obok Jerzego Zdrady i Romana Laskowskiego)[1], które od 1983 roku ukazywało się jako Miesięcznik Małopolski[1]. Była obiektem działań operacyjnych Służby Bezpieczeństwa PRL[3].

Tłumaczyła z czeskiego i słowackiego. Przekładała między innymi opowiadania Dominika Tatarki. Była współautorką Słownika polsko-słowackiego i słowacko-polskiego (obok Zofii Jurczak-Trojan i Maryli Papierz)[1].

Zmarła w 1995 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Ewa Zając: Danuta Abrahamowicz. IPN. [dostęp 2016-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-30)]. (pol.).
  2. Marta Vojteková: O polonistyce w Preszowie na Słowacji. Historia i współczesność.. bristol.us.edu.pl. [dostęp 2016-10-29]. (pol.).
  3. Katalog osób „rozpracowywanych” przez organa bezpieczeństwa państwa komunistycznego [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2016-10-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]