Danuta Dzierżanowska
Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1939 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 sierpnia 2020 |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: mikrobiologia | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1970 |
Habilitacja |
1978 – nauki medyczne |
Profesura |
12 maja 1992 |
Instytut |
„Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” |
Danuta Daniela Dzierżanowska-Madalińska (ur. 20 maja 1939 w Sobiesękach, zm. 27 sierpnia 2020 w Warszawie) – polska uczona, mikrobiolog kliniczny, profesor nauk medycznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1963 roku ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Białymstoku. Zdobyła specjalizacje z mikrobiologii i immunologii klinicznej. Stopień doktora nauk medycznych uzyskała w roku 1970 na podstawie pracy na temat ruchomych elementów genetycznych (plazmidy R) u szczepów szpitalnych pałeczek Klebsiella pneumoniae determinujących oporność na β-laktamy. Doktorem habilitowanym nauk medycznych została w 1978 na podstawie pracy Kompleksowa charakterystyka szczepów Pseudomonas aeruginosa odpowiedzialnych za zakażenia szpitalne. W 1992 otrzymała tytuł profesora nauk medycznych[1].
Od grudnia 1966 do sierpnia 1978 pracowała jako asystent, a następnie adiunkt w Zakładzie Mikrobiologii Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Białymstoku. Od września 1978 tworzyła i organizowała Zakład Mikrobiologii i Immunologii Klinicznej w Instytucie „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”, gdzie do stycznia 2010 pracowała jako kierownik zakładu, a następnie jako konsultant kliniczny ds. terapii zakażeń.
Członek honorowy i w latach 1996-2004 Prezes Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów. Była także członkiem komitetu wykonawczego International Society of Chemotherapy, a później członkiem European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases. Przez 3 kadencje pracowała w Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Członek Komitetu Mikrobiologii PAN, Komitetu Immunologii i Etiologii Zakażeń Człowieka PAN oraz Komitetu Badań nad Zagrożeniami przy Prezydium PAN[1]. Promotor 14 doktoratów[potrzebny przypis].
Autorka (lub współautorka) 178 publikacji w Polsce i za granicą (liczba cytowań 703, wskaźnik Hirscha 15)[2] oraz 18 podręczników i książek, które łącznie miały 48 wydań[3]. Wśród książek Danuty Dzierżanowskiej szczególne miejsce zajmuje Antybiotykoterapia praktyczna (1994) – pierwsza praca w języku polskim łącząca opis antybiotyków (opisywanych wcześniej przez farmakologów), drobnoustrojów (którymi zajmowali się mikrobiolodzy) i leczenie zakażeń (będących domeną klinicystów).
Publikacje książkowe (wybór)
[edytuj | edytuj kod]- Antybiotykoterapia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 1994 (kolejne wydania w 2000, 2001, 2008, 2009 i 2018 roku).
- Zakażenia szpitalne, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 1999, we współpracy z prof. Januszem Jeljaszewiczem (drugie wydanie: 2008).
- Przewodnik antybiotykoterapii, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała – od 1998, aktualizowany co roku. W styczniu 2020 zostało opublikowane dwudzieste piąte wydanie.
- Przewodnik antybiotykoterapii szpitalnej, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2013 (drugie wydanie: 2016).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Prof. Danuta Daniela Dzierżanowska-Madalińska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-08-07] .
- ↑ Liczba publikacji według bazy PubMed prowadzonej przez National Center for Biotechnology Information, zob. PubMed – NCBI. National Center for Biotechnology Information. [dostęp 2018-07-12]. (ang.). Bibliografia Publikacji Pracowników Instytutu „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie notuje 468 publikacji Danuty Dzierżanowskiej, zob. Bibliografia Publikacji Pracowników Instytutu „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie. Centrum Zdrowia Dziecka. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-12)]. (pol.).
- ↑ Bibliografia Publikacji Pracowników Instytutu „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie. Centrum Zdrowia Dziecka. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-12)]. (pol.).