Dara z Jasenovaca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dara z Jasenovaca
Дара из Јасеновца
Gatunek

dramat
film wojenny

Rok produkcji

2020

Data premiery

25 listopada 2020

Kraj produkcji

Serbia

Język

serbski
niemiecki

Czas trwania

130 minut

Reżyseria

Predrag Antonijević

Scenariusz

Nataša Drakulić

Główne role

Biljana Cekić
Zlatan Vidović
Luka Saranović

Muzyka

Roman Gorsek
Aleksandra Kovac

Zdjęcia

Miloš Kodemo

Scenografia

Goran Joksimović

Kostiumy

Ivanka Krstović

Montaż

Filip Dedić

Produkcja

Predrag Antonijević
Maksa Catović

Wytwórnia

Dandelion Productions
Film Danas
Komuna

Dystrybucja

101 Studios

Budżet

3 600 000 $

Dara z Jasenovaca (serb. Дара из Јасеновца) — serbski dramat wojenny z 2020 roku w reżyserii Predraga Antonijevicia.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Dziesięcioletnia Dara latem 1941 trafia wraz z rodzicami i dwójką rodzeństwa do obozu koncentracyjnego w Jasenovacu. W obozie umiera matka Dary i jej starszy brat. Dara podejmuje próbę ocalenia najmłodszego dwuletniego brata i wierzy w to, że nadal żyje jej ojciec[1].

W roli głównej wystąpiła trzynastoletnia Biljana Čekić ze wsi Srefila, która wygrała casting zorganizowany przez producentów filmu w jej szkole[2]. W 2020 film został zgłoszony jako oficjalny serbski kandydat do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego, ale nie zdobył nominacji[3]. W 2022 scenarzystka filmu Nataša Drakulić wydała powieść pod tym samym tytułem.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Serbska historyczka Dubravka Stojanović uznała film Dara z Jasenovaca za przykład wybiórczego traktowania historii przez Serbów. Według Stojanović obraz przypomina propagandowe filmy partyzanckie z czasów Jugosławii, zaś ofiarami obozu w Jasenovacu byli nie tylko Serbowie, jak można stwierdzić na podstawie filmu, ale także Romowie, Żydzi i chorwaccy antyfaszyści[4]. Pisarka Sonja Biserko także poddała film krytyce twierdząc, że powstał jako serbska odpowiedź na film Aida (2020) Jasmili Żbanić i miał na celu zbagatelizowanie zbrodni w Srebrenicy, a także ukazanie Serbów w roli ofiar, co miało podważać ich negatywny obraz jako narodu zbrodniarzy w latach 90. XX wieku[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]