Daszów
51°33′30″N 16°36′05″E/51,558333 16,601389
| wieś | |
 Ruiny pałacu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
182[2] |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
56-209[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DGR |
| SIMC |
0370613 |
Położenie na mapie gminy Jemielno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu górowskiego  | |
| 51°33′30″N 16°36′05″E/51,558333 16,601389[1]
| |
Daszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie górowskim, w gminie Jemielno.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W roku 1308 biskup wrocławski Henryk i kanonik głogowski Mikołaj uzgodnili między sobą pobieranie dziesięciny w okręgu wąsoskim. Daszów miał opłacać dziesięcinę kanonii głogowskiej. To jest pierwsza wzmianka w dokumentach o tej wsi. W roku 1361 dziedzicem wsi był prawdopodobnie Wawrzyniec Czarnoborski. W roku 1485 nabyli posiadłość bracia Baltzer, Clement i Peter Stissel (Stossel). Byli oni zobowiązani pełnić służbę wojskową dla księcia w sile dwóch koni rycerskich. W roku 1550 Hans Stussel musiał sprzedać wieś, popadłszy w długi przez udzielenie poręczenia. W roku 1563 posiadłość przeszła na Oswalda von Tschammer. Jego środki pieniężne wydawały się początkowo bardzo małe. Poza trzema końmi miał podobno tylko łańcuch wartości 100 dukatów i 70 talarów w gotówce. Po śmierci ojca otrzymał jako odszkodowanie za dobra w Osetnie 3000 talarów. Ale wydaje się, że był skrzętnym gospodarzem i dobrym przedsiębiorcą. Oprócz Daszowa nabył także sąsiednie Psary. Daszów pozostawał w posiadaniu Tschammerów do roku 1784. Georg Ernst von Tschammer kazał w latach 1727–1729 odbudować zaniedbany zamek i umieścić nad drzwiami wejściowymi herb Tschammerów. George Ernst był pierwszym pruskim starostą powiatu wołowskiego. W roku 1784 jego syn Georg Caspar sprzedał posiadłość za 39 500 talarów reńskich i dodatkowo 100 dukatów w monetach. W roku 1787 w skład Daszowa wchodził majątek dziedzica, szkoła, 5 gospodarstw siedlaczych, 45 zagrodników, młyn wodny, wiatrak, dom gminny. Do tego należał jeszcze folwark Heidan z 6 zagrodami zagrodniczymi. Liczba mieszkańców wynosiła 397. Tłumaczył: Krawczyński L.; Daszów, Wieści Gminne 1996 nr 1-2 s. 3
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest obiekt[4]:
- pałac, z lat 1547-63, przebudowany: powiększany i przebudowany w stylu barokowym w latach 1729-35, restaurowany w 1898-1906.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21554
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 209 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 24. [dostęp 2012-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2017)].
| Wsie | |
|---|---|
| Osada | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
