David Grindley
| Data i miejsce urodzenia |
29 października 1972 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
188 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
David Allan Grindley (ur. 29 października 1972 w Wigan[1]) – brytyjski lekkoatleta (sprinter), medalista olimpijski z 1992.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata juniorów w 1990 w Płowdiwie (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Grindley, Adrian Patrick, Craig Winrow i Mark Richardson)[2]. Zwyciężył w biegu na 400 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Ken Ulyatt, Patrick, Richardson i Grindley) na mistrzostwach Europy juniorów w 1991 w Salonikach[3].
Na halowych mistrzostwach Europy w 1992 w Genui zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów, za Slobodanem Brankoviciem z Jugosławii i Andreą Nutim z Włoch[4].
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów, która biegła w składzie: Roger Black, Grindley, Kriss Akabusi i John Regis na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie. Zajął na tych igrzyskach 6. miejsce w biegu na 400 metrów[1]. Ustanowił wówczas w półfinale rekord Wielkiej Brytanii na 400 metrów czasem 44,47[5]. Zwyciężył w biegu na 400 metrów w Pucharze Europy w 1993 w Rzymie[6].
Później kariera Grindleya była naznaczona kontuzjami. Zdobył jeszcze brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Antony Willims, Jared Deacon, Gary Jennings i Grindley) na uniwersjadzie w 1995 w Fukuoce[7], a w biegu na 400 metrów odpadł w półfinale[8]
Był brązowym medalistą mistrzostw Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 400 metrów w 1992[9].
Rekordy życiowe Grindleya:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 400 metrów | 3 sierpnia 1992, Barcelona | 44,47 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b David Grindley [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-28] (ang.).
- ↑ World Junior Championships 1990 [online], wjah.co.uk [dostęp 2016-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1991 [online], wjah.co.uk [dostęp 2016-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 516 [dostęp 2021-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 30. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ European Cup A Final and Superleague (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-26] (ang.).
- ↑ Results of Athletics men--relay4x400m -- Hakatanomori T&F Stadium [online], universiade.fjct.fit.ac.jp [dostęp 2020-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- ↑ Results of Athletics men--400m -- Hakatanomori T&F Stadium [online], universiade.fjct.fit.ac.jp [dostęp 2020-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-01] (ang.).
- ↑ AAA Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-26] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Grindley w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-26].
- David Grindley, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2014-04-26] (ang.).
- Profil zawodnika w bazie all-athletics.com [online] [dostęp 2020-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-26] (ang.).
