 |
Ten artykuł dotyczy postaci biblijnej. Zobacz też: Debora (imię). |
Debora (hebr. דְּבוֹרָה; żyła ok. 1200 r p.n.e.) – postać ze Starego Testamentu, żona Lappidota, pochodząca z plemienia Naftalego.
Prorokini Izraelitów a zarazem jedyna kobieta-sędzia w Izraelu. Zachęcała Baraka do walki przeciw Siserze, dowódcy armii kananejskiego króla Jabina. Zwycięstwo Izraelitów nad Kananejczykami opisane jest w Księdze Sędziów jako Pieśń Debory i Baraka, której autorstwo tradycja przypisuje samej prorokini (BT Sdz 5,1-5,31)[1].
Izraelski moszaw Dewora został nazwany na cześć Debory[2].
- Borzymińska Zofia, Żebrowski Rafał (oprac.) Polski słownik judaistyczny. Dzieje, kultura, religia, ludzie, t. 1, Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2003, ISBN 83-7255-126-X
