Debora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Debora
‏דְּבוֹרָה‎
Ilustracja
Portret Debory w Promptuarii Iconum Insigniorum
Występowanie

Księga Sędziów

Rodzina
Mąż

Lappidot

Prorokini Debora

Debora (hebr. ‏דְּבוֹרָה‎; żyła ok. 1200 p.n.e.[potrzebny przypis]) – postać ze Starego Testamentu, żona Lappidota, pochodząca z plemienia Naftalego.

Prorokini Izraelitów, a zarazem jedyna kobieta-sędzia Izraela. Zachęcała Baraka do walki przeciw Siserze, dowódcy armii kananejskiego króla Jabina. Zwycięstwo Izraelitów nad Kananejczykami opisane jest w Księdze Sędziów jako Pieśń Debory i Baraka (Sdz 5,1-31), której autorstwo tradycja przypisuje samej prorokini[1].

Izraelski moszaw Dewora został nazwany na cześć Debory[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pieśń Debory i Baraka. [dostęp 2009-08-12].
  2. Dvora. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2012-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (hebr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]