Delfin (1896)
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
1896 |
 Norweska KMW
| |
| Wejście do służby |
1896 |
| Wycofanie ze służby |
1927 |
 Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
„Kürassier” (589) |
| Wejście do służby |
listopad 1940 |
| Wycofanie ze służby |
maj 1945 |
| Los okrętu |
złomowany w 1947 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 83 tony |
| Długość |
całkowita: 39,9 metra |
| Szerokość |
4,8 metra |
| Zanurzenie |
1,1–2,15 metra |
| Napęd | |
| 1 maszyna parowa o mocy 1100 KM 2 kotły, 1 śruba | |
| Prędkość |
21 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 działka kal. 37 mm (2 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 × 450 mm (2 x I) |
| Załoga |
23 |
Delfin – norweski torpedowiec z końca XIX wieku, jedna z trzech zbudowanych w Niemczech jednostek typu Hval. Okręt został zwodowany w 1896 roku w stoczni Schichau w Elblągu i w tym samym roku wszedł w skład norweskiej marynarki. Torpedowiec został wycofany ze służby w 1927 roku. Podczas kampanii norweskiej w 1940 roku jednostka została zdobyta przez Niemców i wcielona do Kriegsmarine pod nazwą „Kürassier”. Okręt zwrócono Norwegii w maju 1945 roku i został złomowany dwa lata później.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Torpedowce 1. klasy typu Hval zostały zaprojektowane w niemieckiej stoczni Schichau na bazie torpedowców typu S 66[1].
„Delfin” zbudowany został w stoczni Schichau w Elblągu[2][3]. Nieznana jest data położenia stępki, a zwodowany został w 1896 roku[1][2].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 39,9 metra, szerokości 4,8 metra i zanurzeniu od 1,1 metra na dziobie do 2,15 metra na rufie[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 83 tony, zaś pełna 102 tony[1][4]. Jednostka napędzana była przez pionową maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 1100 KM, do których parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 21 węzłów[1][2][a]. Okręt zabierał zapas 17 ton węgla[1].
Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składały się dwa pojedyncze działka kalibru 37 mm QF L/45 Hotchkiss[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][2].
Załoga okrętu składała się z 23 oficerów, podoficerów i marynarzy[1].
Służba[edytuj | edytuj kod]
„Delfin” został przyjęty w skład Królewskiej Marynarki Wojennej w 1896 roku[1]. Okręt wycofano ze składu floty w 1927 roku[1][4]. W trakcie kampanii norweskiej 9 kwietnia 1940 roku rozbrojona jednostka została zdobyta przez Niemców[1][5]. W tym czasie wysłużona siłownia pozwalała jednostce osiągnąć prędkość około 17,5 węzła[1][5]. W listopadzie 1940 roku „Delfin” został wcielony do Kriegsmarine pod nazwą „Kürassier” (numer burtowy 589)[5]. Okręt zwrócono Norwegii w maju 1945 roku i został złomowany w 1947 roku[1][5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leyland 1900 ↓, s. 307 podaje, że okręt osiągał prędkość 24,5 węzła.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: HVAL 1st class torpedo boats (1896). Navypedia. [dostęp 2021-12-14]. (ang.).
- Ivan Gogin: KÜRASSIER torpedo boats (1896 / 1940), TARANTEL torpedo boats (1900 - 1902 / 1940). Navypedia. [dostęp 2021-12-14]. (ang.).
- The Naval Annual, 1900. J. Leyland (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1900. (ang.).
