Ostróżeczka ogrodowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Delphinium ajacis)
Ostróżeczka ogrodowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

jaskrowate

Rodzaj

ostróżeczka

Gatunek

ostróżeczka ogrodowa

Nazwa systematyczna
Consolida ajacis (L.) Schur
Verh. Mitth. Siebenbürg. Vereins Naturwiss. Hermannstadt 4(3): 47 1853[3]

Ostróżeczka ogrodowa (Consolida ajacis (L.) Schur.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae)[3]. Bywa nazywany także ostróżką ogrodową[4]. Jest to nazwa błędna, ostróżka ogrodowa bowiem to inny gatunek zaliczany do rodzaju ostróżka.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z obszarów Turcji i Cypru, ale rozprzestrzenił się także w południowo-wschodniej i wschodniej Europie. Obecnie rośnie dziko na Krymie, w Albanii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Grecji, Chorwacji, Włoszech, Macedonii, Rumunii, Serbii, Słowenii i nadal rozprzestrzenia się w regionach świata o umiarkowanym klimacie. Jest także powszechnie uprawiany[5]. W Polsce występuje tylko w uprawie[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Rośliny o pędzie prosto wzniesionym i rozgałęzionym, osiągające wraz z kwiatami wysokość do 1,2 m, ale większość odmian jest niższa[4].
Liście
Ulistnienie naprzemianległe, liście dłoniasto złożone, potrójnie sieczne, o średnicy do 5 cm[4].
Kwiaty
Kwiaty grzbieciste zebrane w grona. Pojedynczy kwiat ma średnicę 2-3 cm. Posiada 5 barwnych działek kielicha, górna działka zakończona jest długą ostrogą. Płatki korony w liczbie dwóch, zrośnięte w jeden miodnik. Słupek górny z długą szyjką. Pręciki liczne. U dziko rosnących form kwiaty są pojedyncze, u niektórych odmian występują także kwiaty pełne. Typowa forma gatunku ma kwiaty niebieskie, u uprawianych odmian występują także kwiaty o barwie fioletowej, różowej lub białej[7][4].
Owoc
Wielonasienny mieszek. Nasiona o barwie od ciemnobrązowej do czarnej[7].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna, łatwa w uprawie. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Nadaje się na rabaty lub na kwiat cięty, dość długo zachowujący świeżość. Rozmnaża się przez wysiew nasion od razu na stałe miejsce. Nasiona wysiewa się od wiosny do początku lata. Można też wysiewać jesienią, ale wówczas należy przed zimą miejsce wysiewu lekko okryć. Jesienny siew powoduje, że wiosną rośliny wcześniej kiełkują i rozwijają się. Odmiany o wysokich pędach wymagają podparcia[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-01-08] (ang.).
  3. a b The Plant List [online] [dostęp 2017-01-08].
  4. a b c d e Martin Haberer: Wielki atlas roślin ogrodowych i pokojowych. Warszawa: Oficyna Wyd. Delta. ISBN 978-83-7175-623-8.
  5. Germplasm Resources Information Network (GRIN) [online] [dostęp 2017-01-08].
  6. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  7. a b Roger Philips, Martyn Rix, The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals, London: Macmillan, 2002, s. 57, ISBN 0-333-74890-5.