Przejdź do zawartości

Demänovská hora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Demänovská hora
Ilustracja
Demänovská hora i Siná. Widok z Kotliny Liptowskiej
Państwo

 Słowacja

Położenie

Liptowski Mikułasz, Demianowska Dolina

Pasmo

Niżne Tatry, Karpaty

Wysokość

1304 m n.p.m.

Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Demänovská hora”
Ziemia49°01′31,7″N 19°35′28,3″E/49,025472 19,591194

Demänovská hora (1304 m) – szczyt w północnej części Niżnych Tatr (tzw. Dziumbierskie Tatry) na Słowacji. W tłumaczeniu na język polski nazwa szczytu oznacza Demianowska Góra.

Znajduje się w zakończeniu bocznego grzbietu Niżnych Tatr, odgałęziającego się w kierunku północnym od grzbietu głównego w szczycie Krupowej Hali, tuż na zachód od najwyższego szczytu tych gór – Dziumbiera. Południowe stoki Demianowskiej Góry opadają do Kotliny Liptowskiej, zachodnie do Doliny Demianowskiej, wschodnie do Iľanovskiej doliny, w południowym kierunku tworzy dość ostry grzbiet przechodzący w szczyt Kurence (1284 m)[1].

Przez Demianowską Górę prowadzi żółty szlak turystyczny. Omija on jej szczyt, trawersując go po zachodniej stronie, nad Doliną Demianowską. Można jednak wyjść na szczyt – od żółtego szlaku wyznakowano podejście na szczyt (20 min). Kończy się ślepo na szczycie, powrót do żółtego szlaku tą samą ścieżką[1].

Demänovská hora zbudowana jest ze skał wapiennych. Jest porośnięta lasem, z którego w wielu miejscach wystają ponad drzewami wapienne turnie i skały. Na południowo-zachodnim stoku jest duża polana, szlak turystyczny prowadzi jej górnym obrzeżem. Rozciągają się stąd widoki na Kotlinę Liptowską. Dobrze rozwinięte są zjawiska krasowe. W zachodnich zboczach góry znajduje się jedna z bardziej znanych słowackich jaskiń – Demianowska Jaskinia Lodowa, udostępniona do turystycznego zwiedzania[2].

Widok na Demianowską Górę ze stoków Chopoka
Szlak turystyczny
Szlak żółty autokemping Bystrina – Demänovská hora – Iľanovske sedlosedlo Machnatô (skrzyżowanie ze szlakiem niebieskim). Czas przejścia: 3 h, ↓ 2.25 h

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Niżne Tatry – zachód. Mapa turystyczna 1:50 000. Banská Bystrica: Tatraplan, 2013.
  2. Sławomir Adamczak: Niżne Tatry. Przewodnik. Warszawa: Agencja "TD", 2003. ISBN 83-88859-06-4.