Dennis Hauger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dennis Hauger
Ilustracja
Dennis Hauger na Red Bull Ring w 2022 r.
Państwo

 Norwegia

Data i miejsce urodzenia

17 marca 2003
Oslo

Sezon 2022
Seria

Formuła 2

Zespół

Prema Racing

Nr startowy

1

Partnerzy

Jehan Daruvala

Sukcesy

2019: srebro Formuła 4 ADAC
2019: złoto Włoska Formuła 4
2021: złoto Formuła 3

Strona internetowa

Dennis Hauger (ur. 17 marca 2003 w Oslo[1]) – norweski kierowca wyścigowy. Mistrz Włoskiej Formuły 4 z 2019 roku oraz Mistrzostw Formuły 3 z roku 2021. Członek Red Bull Junior Team[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Karting[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Oslo, ale wychowany w Aurskog, Hauger rozpoczął karierę kartingową w wieku pięciu lat[3], wygrywając swój pierwszy wyścig w wieku ośmiu lat. W 2014 r. Hauger zdobył tytuł ROK International w kategorii Mini i kontynuował go w następnym roku, zdobywając tytuły kategorii Mini w Vega Winter Trophy, mistrzostwach Włoch w kartingu oraz mistrzostwach WSK Champions Cup i Super Masters[4][5][6]. W 2016 roku Hauger został najmłodszym mistrzem w historii, który zdobył tytuł juniora DKM i powtórzył ten wyczyn w następnym roku, aby zostać najmłodszym mistrzem DKM, dopóki Harry Thompson nie zdobył tytułu w 2018 roku.

Niższe Formuły[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2017, Hauger i jego kolega z Red Bulla, Jack Doohan, zostali podpisani przez TRS Arden Junior Team, aby wziąć udział w Mistrzostwach Wielkiej Brytanii F4 2018[7]. Zdobywając cztery zwycięstwa, Hauger zakończył sezon na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej. W następnym roku Hauger pozostał na poziomie Formuły 4, ale przeszedł do Van Amersfoort Racing, aby wziąć udział w mistrzostwach ADAC[8] i Włoskiej F4.

W mistrzostwach ADAC Hauger odniósł sześć zwycięstw, w tym jedno w wyścigu wsparcia Formuły 1 na torze Hockenheimring, i zajął drugie miejsce w mistrzostwach po Théo Pourchaire.

W mistrzostwach Włoch Hauger odniósł dwanaście zwycięstw, w tym weekendowy wielki finał sezonu na Monzie, i przypieczętował tytuł. Jego występy pomogły także Van Amersfoort Racing w zdobyciu mistrzostwa zespołowego.

Formuła 3[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2019 roku Hauger wziął udział w drugim i trzecim dniu testów posezonowych w Walencji z Grand Prix Hitech. W styczniu 2020 roku Red Bull potwierdził, że Hauger będzie ścigał się z brytyjskim strojem w nadchodzącym sezonie.wraz z innym juniorem Red Bulla[2] Liamem Lawsonem i juniorem Renault Maxem Fewtrellem. Zdobywając swoje dziewicze podium w wyścigu sprinterskim na Hungaroring, zakończył sezon jako siedemnasty.

W teście po sezonie w Catalunya, Hauger dołączył do panującego mistrza zespołu Prema Racing i konsekwentnie prowadził w pierwszej dziesiątce przez oba dni testów z najlepszym miejscem na P3 w obu sesjach popołudniowych. Później tego samego miesiąca włoska ekipa ponownie wystawiła Haugera w drugim teście posezonowym w Jerez.

W grudniu 2020 roku Prema potwierdziła oficjalnie, że Norweg będzie startował w ich zespole w sezonie 2021 u boku Brytyjczyka Ollego Caldwella i Monakijczyka Arthura Leclerca, członka Akademii Kierowców Ferrari[9]. Już podczas pierwszego weekendu wyścigowego w nowych barwach na torze Catalunya, Hauger zdobył pole position, a podczas trzeciego wyścigu na wspomnianym torze odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Formule 3. W kolejnych dwóch rundach, na Circuit Paul Ricard i Red Bull Ringu pięciokrotnie z rzędu stawał na podium, wywożąc z Austrii kolejną wygraną oraz pole position. Do końca sezonu wygrał jeszcze dwa wyścigi i zapewnił sobie mistrzowski tytuł z przewagą 26 punktów nad Jackiem Doohanem.

Formuła 2[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2021 roku Helmut Marko, szef programu młodych kierowców Red Bulla potwierdził, że Hauger będzie w sezonie 2022 występował w Formule 2[10].

Kariera w skrócie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Starty P1 PP NO Podia Punkty Pozycja
2018 Brytyjska Formuła 4 Arden Motorsport 30 4 5 4 10 329 4
2019 Niemiecka Formuła 4 Van Amersfoort Racing 20 6 5 8 10 251 2
Włoska Formuła 4 21 12 7 9 16 380 1
Euroformula Open Championship Motopark 2 0 0 0 0 18 19
2020 Formuła 3 Hitech Grand Prix 18 0 0 0 1 14 17
Porsche Carrera Cup Scandinavia[11] Mtech Competition 5 0 1 0 4 0 NS†
Formula Regional European Championship Van Amersfoort Racing 8 1 1 1 6 134 7
2021 Formuła 3 Prema Racing 20 4 3 5 9 205 1
2022 Formuła 2 Prema Racing 28 2 0 3 4 115 10
Porsche Carrera Cup Scandinavia[12] Porsche Experience Racing 5 0 0 1 1 61 12
2023 Formuła 2 MP Motorsport

* – Sezon w trakcie.

† – Hauger startował gościnnie przez co nie był zaliczany do klasyfikacji.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Brytyjska Formuła 4[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2018 Arden Motorsport BHI DON THR OUL CRO SNE ROC KNO SIL BHGP 329 4
3 7 9 4 3 10 NU 6 3 1 6 5 1 3 1 1 6 2 3 5 NU 7 5 4 4 5 4 7 7 11

Włoska Formuła 4[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2019 Van Amersfoort Racing VLL MIS HUN RBR IMO MUG MNZ 369 1
21 10 11 2 1 OD 1 1 2 5 1 2 1 3 1 1 11 1 1 1 1 1

Niemiecka Formuła 4[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2019 Van Amersfoort Racing OSC RBR HOC ZAN NÜR HOC SAC 251 2
3 14 15 1 14 21 1 2 9 17 6 NU 5 2 1 1 1 4 2 1

Formuła 3[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2020 Hitech Grand Prix RBR RBR HUN SIL SIL CAT SPA MNZ MUG 14 17
15 22 18 12 8 3 16 17 NU 20 18 26 15 19 12 15 14 12
2021 Prema Racing CAT LEC RBR HUN SPA ZAN SOC 205 1
8 25 1 9 2 2 1 3 2 5 5 1 14 9 8 7 27 1 2 OD 24

Formuła 2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2022 Prema Racing BHR JED IMO CAT MON BAK SIL RBR LEC HUN SPA ZAN MNZ YAS 98* 11*
9 19 16 6 3 NU 12 13 1 7 NU 1 15 NU 9 4 12 16 NU 19 10 12 3 4 9 4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dennis Hauger: Motorsport - Red Bull Athlete Profile. redbull.com. [dostęp 2022-01-15]. (ang.).
  2. a b Red Bull Junior Team [online], www.redbull.com [dostęp 2020-11-28] (ang.).
  3. Dennis Hauger [online], Red Bull [dostęp 2020-11-28] (norw.).
  4. Hauger and Team Gamoto get the 60 Mini WSK Champions Cup | Kart News [online], www.vroomkart.com, 10 lutego 2015 [dostęp 2020-11-28] (ang.).
  5. Elliot Wood, Scout Report: Jack Doohan & Dennis Hauger [online], Formula Scout, 30 sierpnia 2018 [dostęp 2020-11-28] (ang.).
  6. DENNIS HAUGER, MR. FUTURE [online], TKART – News, tips, tech about karting, 19 maja 2015 [dostęp 2020-11-28] (ang.).
  7. Red Bull Juniors Doohan and Hauger confirmed for 2018 British F4 campaign | Arden Motorsport [online], www.arden-motorsport.com [dostęp 2020-11-28].
  8. Van Amersfoort Racing | Norwegian Dennis Hauger signs up for dual 2019 F4 program [online], www.vanamersfoortracing.nl [dostęp 2020-11-28].
  9. Formula 3| Hauger joins Prema Racing for 2021 seson [online], www.fiaformula3.com [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  10. Red Bull | Dennis Hauger wins F3, has a seat in F2 and his sights set on F1 [online], www.redbull.com [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  11. Poäng 2020. Porsche Carrera Cup Scandinavia. [dostęp 2022-09-18]. (szw.).
  12. Poäng 2022. Porsche Carrera Cup Scandinavia. [dostęp 2022-09-19]. (szw.).